Deze jongen beschrijft het leven en de muzikale carrière van de Brabantse zanger Gerard van Maasakkers, winnaar van de Gouden Harp, en al dertig jaar vertolker van chansons over herkenbare mensen en universele thema’s.
Het biografisch boek verschijnt in de maand dat de zanger zestig jaar wordt en het bekijkt zijn leven totnogtoe door een vergrootglas. De schrijvers Joost Goutziers en Jeroen Ketelaars verhalen over de jeugd van de zanger die is opgegroeid in Nuenen, een dorp onder de rook van Eindhoven. In zijn kinderjaren was Nuenen een agrarisch dorp waar de katholieke kerk heerste als een vorst. In veel nummers keert de sfeer van zijn dorp terug. Ook de mensen die hem omringden krijgen soms een plaatsje in een lied. Dat kunnen buren zijn, de tambour-maître van de fanfare, een armoedig geklede vrouw die door het dorp zwierf, maar hij zingt ook over zijn vader, zijn moeder en zijn zusje Marijke dat op jonge leeftijd is verongelukt. Gerard van Maasakkers haalt de thema’s voor zijn liedjes uit zijn directe omgeving, uit zijn eigen leven en zijn levendige herinneringen. Om die reden kozen de auteurs ervoor om een parallel te leggen tussen de levensfasen van de zanger en de liedjes die daarbij passen.
Het boek beschrijft zijn periode op het kleinseminarie in Vught, zijn studie tot landschapsarchitect, maar vooral de weg die hij bewandelde die hij voor zijn gevoel bewandelen moest. Hij wilde zanger worden, daar lag zijn hart, en al kostte het tijd om daar volledig voor te gaan, hij wist dat zijn toekomst en zijn mogelijkheden op het podium lagen. De jonge Van Maasakkers dirigeerde een jongerenkoor, schreef een eigen musical en rook net als veel van zijn muzikale leeftijdsgenoten aan de folkwereld. Zeker toen hij ontdekte dat hij zich muzikaal het best in zijn streektaal kon uitdrukken, ging het bergopwaarts met zijn carrière. Zijn eerste lied was het succesvolle Hee gaode mee, en er zouden nog veel liedjes in het Brabants volgen. Toch voelde Gerard van Maasakkers zich in de folkscène niet op zijn plaats. Hij onderzocht jazz, latin en popmuziek en ontwikkelde gaandeweg een geheel eigen stijl. Hij zingt nu chansons met een Brabantse tongval en gevoelige teksten vól mededogen, die bij de luisteraar een grote mate van herkenning oproepen. Met zijn begeleidingsband De Vaste Mannen speelt Gerard van Maasakkers in zalen in het hele land en Nederlandse artiesten als Paul de Leeuw, Claudia de Breij en Guus Meeuwis vertolken zijn liedjes op Anders, een cd die uitkwam in 2008, het jaar dat hij zijn dertigjarig jubileum vierde. De zanger is blij met zijn succes, maar nog gelukkiger is hij met de wijze waarop hij tegenwoordig zijn liedjes schrijft. Kleine schilderijtjes, noemt hij die. Zijn fans weten ze te waarderen en de critici ook. Hij won meerdere prijzen, met De Gouden Harp totnogtoe als hoogtepunt.
Het boek Deze jongen beschrijft uitvoerig de worstelingen die de zanger voerde, zoals de strijd met zijn vader die in hem geen zanger, maar een hovenier zag. Ook beschrijft het boek Van Maasakkers’ zoektocht naar de mannenliefde. Die leidde twee keer tot verliefdheden op muzikanten met wie hij samenwerkte. Op muzikaal gebied werkte Gerard van Maasakkers met verschillende muzikanten, totdat hij met zijn De Vaste Mannen in rustiger vaarwater terechtkwam. Deze jongen is een journalistiek boek waarin veel mensen aan het woord komen: familieleden, klasgenoten, muzikanten van weleer, muzikanten van nu, voormalige buren en zijn regisseur. Deze mensen spreken hun waardering uit voor de zanger, maar schromen niet om ook een kritisch geluid te laten horen. Het biografisch boek, dat is vormgegeven door Peter van Casteren, is rijk geïllustreerd met foto’s van de zanger. Die foto’s geven behalve een impressie van het leven en de carrière van Gerard van Maasakkers ook een prachtig tijdsbeeld van de verschillende perioden die in het boek worden behandeld.