Pieter Lodewijk Tak ontpopte zich rond de eeuwwisseling tot een van de steunpilaren van de toen nog jonge sociaal-democratische beweging in ons land. Na een lang ontwikkelingsproces trad hij in 1899 toe tot de SDAP en werd hij, na Troelstra, spoedig de belangrijkste man in de partij. Bij interne partijconflicten was hij steeds een van de sleutelfiguren. In het boek komen daardoor ook Wibaut, Gorter en Vliegen dichterbij. De auteur beschrijft met veel gevoel voor politieke nuance en historische context het leven en werk van Tak. Het resultaat is een thematisch geconstrueerde biografie waarin een beeld naar voren komt van een scherpzinnig politicus met een beminnelijk karakter. Van blijvende betekenis is Tak als architect van de socialistische gemeentepolitiek. Op vijfendertigjarige leeftijd pas trok de Zeeuw Tak naar Amsterdam. Hij onderhield inspirerende contacten met bekende kunstenaars en jonge politici als Kloos, Van Eeden, Verweij, Veth, Treub en Van der Goes. Zijn journalistieke talent kwam tot ontplooiing bij het radicale blad De Amsterdammer en het literair-politieke tijdschrift De Nieuwe Gids. Later werd hij de drijvende kracht achterDe Kroniek, door Henriette Roland Holst en Johan Huizinga het beste tijdschrift van Nederland genoemd. In 1903 volgde zijn benoeming tot hoofdredacteur van het socialistische dagblad Het Volk. Gilles W.B. Borrie (1925) was medewerker bij de Wiardi Beckman Stichting en burgemeester van Sleen, Tiel, Rheden en Eindhoven. Hij schreef biografieën van toonaangevende Amsterdamse bestuurders als F.M. Wibaut en S. Rodrigues de Miranda, de Haarlemse gemeentepoliticus M.A. Reinalda en artikelen over sociaal-democratische gemeentepolitiek.