Een oude man maakt de balans op van zijn leven terwijl hij zijn laatste dagen slijt in een groot, leeg huis, met als enig gezelschap zijn trouwe bediende. Wetend dat 'spoedig het schot van de jager zal klinken', herinnert hij zich zijn voorspoed in de naoorlogse jaren, zijn gezin, zijn bouwbedrijf, zijn vrienden en maitresses. Die herinneringen zijn alles wat hem rest, maar ?wat hebben de herinneringen voor nut als ze alleen maar leed veroorzaken?? vraagt hij zich af. ?Langzaam wordt hij bekropen door een schuldgevoel en door weemoed over degenen die hij lief had en zijn verdwenen. Wat resteert is een testament waarvan niemand erfgenaam zou willen zijn.

Rafael Chirbes (1949) is werkzaam als schrijver en journalist. Zijn romans zijn in meerdere Europese landen vertaald en oogsten alom veel lof.

'Chirbes is een uitmuntend observator die over een groot inlevingsvermogen beschikt. (...) Hij biedt zijn lezer een aantal portretten van mensen die allerlei uiteenlopende relaties met elkaar aangaan. Naarmate zijn romans vorderen, blijken deze persoonlijke lotgevallen stevig verknoopt met collectieve gebeurtenissen. Bindmiddel tussen deze individuele geschiedenissen is de figuur van de vertelIer, nu eens laconiek, dan weer vol begrip voor zijn personages, maar nooit onverschlllig. Elke titel vormt een rijk geschakeerd mozaïek van de Spaanse maatschappij in een bepaald tijdsgewricht.' Ilse Logie in Trouw over De val van Madrid.
?Ik had niet de gave om lieve woordjes te spreken, zoals zij. Ik was niet in staat om een schriftje vol te schrijven in een vloeiend handschrift, met b?s en l?s als door de wind voortgedreven zeilen van een schip. Medelijden en toewijding waren niet meer voldoende. Het leven eiste meer van ons...'

Rafael Chirbes (1949) is werkzaam als schrijver en journalist. Zijn romans zijn in meerdere Europese landen vertaald en oogsten alom veel lof.

'Chirbes is een uitmuntend observator die over een groot inlevingsvermogen beschikt. (...) Hij biedt zijn lezer een aantal portretten van mensen die allerlei uiteenlopende relaties met elkaar aangaan. Naarmate zijn romans vorderen, blijken deze persoonlijke lotgevallen stevig verknoopt met collectieve gebeurtenissen. Bindmiddel tussen deze individuele geschiedenissen is de figuur van de verteller, nu eens laconiek, dan weer vol begrip voor zijn personages, maar nooit onverschlllig. Elke titel vormt een rijk geschakeerd mozaïek van de Spaanse maatschappij in een bepaald tijdsgewricht.'
Ilse Logie in Trouw over De val van Madrid.
'Crematorium is een van de beste Spaanse romans van de afgelopen tien jaar.'
La Vanguardia

Rafael Chirbes (1949) oogst in heel Europa lof voor zijn romans, waarin hij als geen ander de recente geschiedenis van Spanje weet te ontrafelen. '
Chirbes behoort tot de beste Spaanse romanschrijvers van dit moment.' NRC