Werkzaamheden voor de oorlog[bewerken]
In 1930 werkte Oorthuys twee jaar als bouwkundig tekenaar bij de gemeente Amsterdam, maar kreeg ontslag door de crisis. Als werkloze kwam hij in contact met de Communistische Partij Holland waar hij zich bij aansloot. Na zijn ontslag bij de gemeente werkte Oorthuys als grafisch ontwerper en fotograaf. Samen met de schilder Jo Voskuil had hij van 1932 tot 1935 het reclamebureau OV 20 ("Oorthuys-Vos 20"). In de jaren dertig hadden Oorthuys' foto's een sterk propagandistische onderwerpskeuze in de traditie van de "arbeidersfotografie". Onderwerpen waren onder andere de armoede, het politiegeweld, stempelende werklozen en huisuitzettingen. Zijn uitvoering werd beïnvloed door de stroming van de "Nieuwe Fotografie" die vormgeving belangrijker achtte dan het onderwerp. In de jaren dertig was Oorthuys betrokken bij en lid van verschillende linkse organisaties op zijn vakgebied. In 1936 werd hij vaste fotograaf bij De Arbeiderspers. Hij maakte vele reportages voor tijdschriften, boekillustraties en omslagen en organiseerde fototentoonstellingen. Van zijn affiches werd De Olympiade onder dictatuur zeer bekend.

Tweede Wereldoorlog[bewerken]
Tijdens de Duitse bezetting werd hij verplicht lid van het Verbond van Nederlandsche Journalisten, waarbij alle persfotografen zich in 1941 op last van de bezetter moesten inschrijven. In februari 1942 ontkwam hij aan dat omstreden lidmaatschap door ontslag te nemen bij de "gelijkgeschakelde" Arbeiderspers. In de oorlog werkte hij aan een opdracht van het Agrarisch Fonds om foto's te maken voor een boek over de landbouw in Nederland. Voor het verzet maakte Oorthuys vanaf 1942 pasfoto's voor vervalste persoonsbewijzen en ander verzetswerk. In mei 1944 werd hij door de Duitsers opgepakt en naar Kamp Amersfoort overgebracht. Na drie maanden werd hij vrijgelaten en dook daarna onder. Hij sloot zich in september van dat jaar aan bij "De Ondergedoken Camera", een groep Amsterdamse fotografen die illegaal de bezettingstijd vastlegden. Medeleden van deze groep fotografen waren onder meer Fritz Kahlenberg, Charles Breijer en Boris Kowadlo.

Na de oorlog[bewerken]
Na de oorlog volgde de periode waarin Nederland zijn gezag in "de Oost" probeerde te herstellen. Oorthuys koos in deze oorlog onverbloemd de kant van de jonge Republik Indonesia. Hij gaf een fotoboek uit onder de titel "Staat in wording".

Toch bestreek Oorthuys na de oorlog een veel breder scala aan onderwerpen in zijn fotografie en liet hiermee de beperkingen van zijn ouderlijk kerkelijk milieu en de communistische periode geleidelijk los. Hij portretteerde het leven van gewone mensen vanuit een humanistische levensvisie en publiceerde vele fotoboeken, reisrapportages en bedrijfsuitgaven. Zijn onderwerpskeuze was zeer gevarieerd.