Een gewond visje probeert terug te komen bij de school, maar de andere schieten in paniek weg; een enkele schorskever vindt een dennenboom die hem aanstaat, en binnen de kortste keren wordt de boom door duizenden kevers belaagd; een hamstermannetje volgt een onzichtbaar spoor naar een hoi, alwaar een vrouwtje hem paringsbereid opwacht; een bij die bestreken is met extract van een dode bij wordt door de opruimers van de korf onverbiddelijk naar buiten gewerkt, al spartelt het dier nog zo tegen. Al deze dieren reageren op informatie uit hun omgeving. De boodschap was in deze gevallen echter niet zicht- of hoorbaar, maar chemisch.
Wij mensen moeten het vooral hebben van onze ogen en oren, maar de meeste andere levende wezens halen hun kennis over de wereld vooral uit chemische stoffen die door andere wezens werden afgescheiden. Dieren 'bekijken' de wereld met hun neus en tong, maar ook de planten en andere organismen doen volop aan chemische communicatie, Tussen die vele chemische gegevens zitten ook de stoffen die uitgewisseld worden tussen leden van dezelfde soort. Deze vertegenwoordigen informatie die hun sociaal gedrag stuurt en onmisbaar is voor hun voortbestaan.
Over deze signalen gaat dit boek. Ze heten feromonen, met een term die zoals vaak in de wetenschap is opgebouwd uit Griekse stammen: ferein betekent transporteren en hormon staat voor opwinding. Levende wezens alarmeren er hun soortgenoten mee, bakenen er hun territorium mee af, lokken er agressie mee uit, melden dat alles in orde is, winden hun minnaar op of wijzen de weg naar voedsel.
In dit boek verkent organisch-chemicus William Agosta met ons de chemie van die feromonen en de mechanismen waarmee ze het biologisch gedrag beïnvloeden. De auteur leidt ons door de spannende geschiedenis van ontdekkingen en tegenslagen, en legt en passant uit hoe men feromonen identificeert: laat eerst zien dat een gedragsvorm chemisch gestuurd is, probeer dan de boodschapperstof op te vangen en tracht uit het soms zeer ingewikkelde mengsel van chemische stoffen de actieve componenten te identificeren en isoleren. Het is een jong onderzoeksgebied, en nog volop in ontwikkeling. Agosta benadrukt het belang van deze kennis voor ons inzicht in evolutie, ecologie, menselijk gedrag en landbouw. Hij geeft een fascinerend overzicht van een vakgebied waar mensen, technieken en inzichten uit biologie, chemie en ethologie elkaar ontmoeten.

GEURENTAAL omspant het gehele spectrum van het dierenrijk van eencelligen en weekdieren via insecten, vogels, vissen en reptielen, tot en met zoogdieren - inclusief, in een enigszins speculatief laatste hoofdstuk, de mens. Daarbij komen we tientallen boeiende voorbeelden tegen van feromonen in actie. Mannelijke kousebandslangen die hun kans op nakomelingen verhogen met behulp van travestie, bolaspinnen die mannetjesmotten aanlokken met een kopie van de seksuele lokstof van het wijfje, en er dan een bol kleverig spinrag tegenaan gooien. We leren dat feromonen niet alleen inwerken op het gedrag, maar ook op het lichaam: jonge wijfjesmuizen worden sneller geslachtsrijp in aanwezigheid van een volwassen mannetje. Dit boek staat vol van dergelijke boeiende voorbeelden uit de natuurlijke historie, maar het is gelardeerd met de chemische achtergrond die aan de beschreven gedragingen ten grondslag liggen.