In Irene Nijland leeft een stille hunkering naar de vrijheid. Ze heeft het, sinds de dood van haar ouders, best naar haar zin bij Robert en Gery, haar broer en schoonzus. Maar hun goed bedoelde zorg voor haar doen en laten vindt zij af en toe toch wel hinderlijk worden.
Haar vroegere klasgenootje Liset Landman heeft daarom weinig moeite haar over te halen. Ze zegt haar baan op en gaat mee naar Middelburg. Ook voor haar zal er wel werk zijn in de kunstzaak 'De Zilveren Rozet'. Irene, de onevenwichtige, niet gewend op eigen benen te staan en Liset, die al menig avontuurtje achter de rug heeft. Ze wonen op het terrein van 'De Oude Lantaarn', het huis van Edu Joosse, de kunstenaar, die door zijn familie gemeden wordt om zijn beroep. Al na hun eerste ontmoeting raakt Irene tot over haar oren verliefd op Edu. Zij merkt hoe gewond en opstandig hij is. Telkens treft hij haar pijnlijk met zijn cynisme. Op andere momenten valt het masker af en ziet zij een andere Edu. Kan en mag zij haar hart aan deze man geven, die niet bereid is zijn manier van leven prijs te geven?
En Tjerk Feenstra dan, de sympathieke zeeman, die vol ongeduld op een teken van haar wacht?
Irene, opgenomen in de maalstroom van het leven, gaat zichtbaar gebukt onder de worsteling om tot een verantwoorde beslissing te komen. Is zij sterk genoeg om, aangekomen op een belangrijk kruispunt van haar leven, de goede weg in te slaan?