De geschiedenis van de twintigste eeuw wordt beschreven vanuit één boerenfamilie van oudsher gevestigd in het hart van de provincie Utrecht. Het dagelijks leven komt in al zijn facetten op aansprekende wijze aan bod. Er worden verbanden gelegd met de omgeving dichtbij: de familie, school en kerk in Oudenrijn, Breukelen, Schalkwijk, Houten en Bunnik. Maar ook de invloed van de stad, de landbouwpolitiek, van de boerenorganisaties en de bank.
De passie van beide ouders voor hun veebedrijf wordt op wonderbaarlijke wijze overgedragen op hun kinderen. Alle tien worden zij boer of boerin, ieder op een eigen boerderij. Een spectaculaire continuïteit - destijds al tegen de tijdgeest in. Geschetst wordt hoe zij erin slagen als boer te overleven in een buitengewoon roerige eeuw. Hoe zij een economische crisis en twee oorlogen doorkomen. Hoe de vrouwen goede sier maken met kaas maken, hoe een bruiloftsfeest wordt gevierd op de deel. Hoe het Utrechtse wagentje is opgetuigd als ze naar kerk of familie reizen. Ook het moment waarop zij met tractoren gaan werken en daarmee verzet van boerenarbeiders oproepen.
We zien hoe zij op geheel eigen wijze reageren op stadsuitbreiding, op annexaties van hun grond en de verkoop van hun boerderij. Zij helpen elkaar maar ontkomen niet aan de zwaartekracht van de geschiedenis.
Het gaat hier om een unieke boerengeschiedenis die voor iedereen uit de Nederlandse landbouw herkenbaar is. Verrassenderwijs blijkt dat de grote veranderingen zich in relatief korte tijd hebben afgespeeld. Anders gezegd: de levenswijze van deze generaties boeren die vijftig jaar geleden nog gemeengoed was, is anno 2011 ondenkbaar geworden. Zij zal jongere generaties vreemd of misschien zelfs betoverend voorkomen. Ook voor die generaties is dit boek geschreven.