Sigarenhandelaar Salomon Cohen bedacht een bijzondere manier om klanten te trekken: wie dat wilde kreeg bij de aanschaf van rookwaren een gratis gedicht. Veel mooie sigarendozen zouden in de jaren vijftig en zestig vergezeld gaan van een persoonlijk gedicht.
Bij het grote publiek is Cohen vooral bekend van de sinterklaasgedichten die hij in de Bijenkorf maakte voor iedereen die in het warenhuis een cadeau kocht.
Het gemak waarmee hij de dichtregels uit zijn eenvoudige typemachine perste, bezorgde hem de naam Sneldichter van Delfshaven.
Op een dag in het jaar 1954 zette winkelier Salomon Cohen een grote zwarte typemachine op de toonbank van zijn sigarenmagazijn Luxe in de Havenstraat in Rotterdam-Delfshaven. Als jongen had hij altijd al gedichten en verhaaltjes geschreven. Misschien kon hij nu wat extra klandizie werven met het schrijven van een vers voor wie zijn winkel bezocht.
Het was het begin van zijn carrière als dichter, of beter, als sneldichter, want al spoedig rolden de gedichten achter elkaar uit de machine. Elke klant kreeg gevraagd of ongevraagd een gedicht mee naar huis. Het duurde niet lang of men kwam met het verzoek om een gedicht voor een bepaalde gelegenheid, een verjaardag of een bruiloft. Cohen draaide er zijn hand niet voor om. Hij had maar een paar gegevens over de betreffende persoon nodig en hij begon, steeds met twee vingers, de strofen op zijn schrijfklavier te hameren.
Hoogwaardigheidsbekleders, bekende artiesten en televisiepresentatoren als Ted de Braak, Theo Eerdmans en Barend Barendse (De Zeskamp gaat ons nooit vervelen, door zijn vitale zeggingskracht) kregen een lofdicht op rijm toegestuurd. Maar ook de tewaterlating van de tanker Esso Gambia ontlokte hem een lofzang:machtig boeiend zijn de lijnen / als een symfonie van staal / net alsof een zon gaat schijnen / in ons levensideaal.Helaas, schreef Esso Nederland NV, was er geen plaats in het personeelsblad om het sneldicht op te nemen.