Privédomein nummer 160 .
Absolute nieuwstaat.

Brieven aan literaire vrienden bevat brieven van Louis Paul Boon aan bevriende auteurs (Maurice Roelants, Raymond Herreman, Hubert Lampo, Jan Schepens, Gerrit Borgers, Jan Walravens) en uitgevers (Angèle Manteau, Reinold Kuipers en Bert Bakker).

We volgen Boon gedurende zo'n dertig jaar. In zijn brieven ontvouwt en bespreekt hij de plannen voor zijn nieuwe romans. Ze werpen een nieuw licht op de ontstaansgeschiedenis van Abel Gholaerts, Vergeten straat en De Kapellekensbaan.

Dit boek getuigt van de harde strijd die Boon in de jaren veertig en vijftig moest voeren om met journalistiek werk in zijn levensonderhoud te voorzien. Het toont Boons frustraties, woede en teleurstelling: 'Maar er is iets ernstigers, Jan, ik voel dat ik werkelijk, moest ik wat tijd en geld hebben, iets zou schrijven dat met het beste uit de wereld literatuur mag vergeleken worden. Dit is geen waanzin. Nochtans gaan mijn beste jaren voorbij in artikelen en artikelen, waarin ik mij niet kan uitrazen, moetende letten op dit en dat en op wat anders.'

Herhaaldelijk smeekt Boon zijn vrienden hem te helpen. De correspondentie met de uitgevers laat zien hoe moeizaam de uitgave van zijn boeken tot stand is gekomen maar ook hoe Boon het zichzelf soms moeilijk gemaakt heeft. Boon heeft de brieven zonder publicitaire bijbedoelingen geschreven. Ze geven daardoor een betrouwbaar en boeiend beeld van de schrijver: sober, direct, oprecht.

*Stilaan wordt duidelijk hoezeer hij zijn tijd vooruit is geweest: hij schreef over zaken die pas later actueel en werkelijkheid zouden worden. -Jeroen Brouwers in Vrij Nederland
*De eenvoud van Boons thema maakt dat hij een der weinig werkelijk grote auteurs is die toegankelijk zijn voor velen. - W. F. Hermans.