1953), een van de topromans van de door de kritiek vaak verguisde successchrijver Hubert Lampo (1920), heeft als hoofdpersoon een arts die zich op het Antwerpse Kiel heeft gevestigd. Hij ontdekt dat zijn vader dertig jaar geleden spoorloos is verdwenen en zich intens interesseerde voor boeken over het mythische verzonken continent Atlantis, een werkelijkheid die 'wij in de voortijd van ons bestaan gekend hebben'. Op de zoektocht naar zijn vader" en naar zichzelf, ontmoet hij opnieuw Eveline, het enige meisje waar hij ooit echt van gehouden heeft. Maar zijn unieke liefde is gedoemd om platonisch te blijven, want Eveline maakt een einde aan haar bestaan. Daarmee zijn we volop beland in de magisch-realistische, door Jungiaanse archetypes beheerste romanwereld van Lampo: Atlantis is de 'andere' werkelijkheid, de mysterieuze vierde dimensie waarnaar we allen verlangen; Eveline staat voor de 'anima', het vrouwelijke spiegelbeeld van de man, die dan als het ware op zichzelf verliefd wordt. 'Terugkeer naar Atlantis' doet door zijn hoge spannings factor denken aan Georges Simenon en door zijn beheerste fantastiek aan Franz Kafka. Leidmotieven als het onbestemde licht van aaslantaarns en het mysterieuze fluiten van de trein refereren dan weer aan de schilderijen van Paul Delvaux. Maar de roman zal ook aanslaan bij al wie zoekt op 'de markt van zingeving'.
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
Als een veertigjarige Belgische arts het overlijden van zijn moeder aangeeft, ontdekt hij dat zijn vader niet, zoals hij altijd geloofde, een dertig jaar geleden is gestorven, maar dat hij bij het tabak halen eenvoudigweg niet terugkwam. Door het ophalen van jeugdherinneringen komt hij tot een beter inzicht in de geheimzinnige verdwijning. Elementen uit zijn jeugd keren in het heden terug, zoals een jonge vrouw die hij tijdens zijn studententijd uit een moeilijke situatie redde en zijn vroegere jeugdvriendinnetje. Hij ontdekt de grote belangstelling van zijn vader voor Atlantis, het beroemde, verdwenen paradijselijke eiland in de Westelijke Oceaan. Hiermee begeeft de schrijver zich op de grens van werkelijkheid en droom. Dit magisch realisme herhaalt zich ook in andere werken van Hubert Lampo (1920). Voor deze nieuwe uitvoering in de serie Vlaamse Bibliotheek van deze voor het eerst in 1953 uitgegeven roman werd gebruik gemaakt van de druk uit 1978, waarbij alleen de spelling waar nodig werd aangepast. Kleine druk.
(Biblion recensie, Drs. Fieke Nugteren) Lees meer