Mijn prille leven als keizer was complex en veelbewogen. Alle veranderingen binnen en buiten de paleismuren zijn door geleerde heren opgetekend, alles wat voorbijging is vastgelegd en veel paleisanekdotes raakten door het hele land bekend. Maar wat bij mij de diepste indruk heeft achtergelaten is toch wel die eerste winter na mijn troonsbestijging. Die eerste winter was ik veertien. Op een van de koudste dagen, na de winterzonnewende, lag er een dik pak sneeuw en ging ik met een paar jonge eunuchen naar het Tuinpaviljoen voor een sneeuwballengevecht. De onsterfelijkheidketel van wijlen de Keizer stond ongebruikt naast het paviljoen, aan één kant ervan lag de sneeuw hoog opgehoogd. Per ongeluk stapte ik op iets zachts. Toen ik de sneeuw weggroef, bleek het een doodgevroren ode eunuch te zijn.
Recensie(s)

De hoofdpersoon leeft in een niet nader aangeduide tijd aanvankelijk vanaf zijn veertiende als jonge keizer van China opgesloten binnen de vier paleismuren. De macht laat hij over aan zijn grootmoeder en zijn tijd brengt hij door met wat in feite uitgebreid en kleurig beschreven beuzelarijen zijn. Na zijn afzetting door een broer zwerft hij incognito door wat eens zijn rijk was, verwezenlijkt zijn droom om circusartiest te worden en eindigt als monnik in een klooster. Hoewel de auteur veel gegevens gebruikt uit de Chinese geschiedenis en sjablonen overneemt uit klassieke romans heeft hij het verhaal bewust zo geconstrueerd dat het als geheel op geen enkele manier historisch kan zijn. Als lezer krijg je de indruk dat het hier, zoals de schrijver zelf al aankondigt, om een lange droom gaat, te meer daar de personen wel handelen maar nauwelijks nadenken over wat ze doen. Helaas zijn niet alle dromen voor de buitenwereld even interessant als voor de dromer zelf. De Chinese auteur (1963) werd internationaal bekend met zijn (ook succesvol verfilmde) roman 'De rode lantaarn