De Amsterdamse Stille Omgang is zowel een herdenking van als een eerbetoon aan het Sacrament van Mirakel uit 1345, dat Amsterdam tot de belangrijkste bedevaartplaats van de Noordelijke Nederlanden maakte. In dit boek wordt de betekenis van de Stille Omgang nader onderzocht. Caspers richt zich op de christelijk-spirituele dimensies en besteedt daarbij speciale aandacht aan de Moderne Devotie en De navolging van Christus. Margry beschrijft het ontstaan van het omgangsritueel en laat zien hoe dit verschijnsel zich heeft kunnen ontwikkelen en vertakken als kenmerkende uiting van Nederlandse identiteit en als vorm van civil religion, publieke godsdiensten. Recensie(s) Enkele ondernemende rooms-katholieke Amsterdammers organiseerden 125 jaar geleden de eerste Stille Omgang. Zij sloten daarmee aan op een oude traditie; over hetzelfde traject werd namelijk in de Middeleeuwen een jaarlijkse processie gehouden. Caspers en Margry, deskundigen op het gebied van religieuze cultuur, hebben de betekenis van deze jaarlijks terugkerende tocht onderzocht. Caspers beschrijft christelijk-spirituele dimensies, terwijl Margry ook verbanden legt met moderne riten. Zoals de 'Stille Tocht' na zinloos geweld, die deels geent is op deze katholieke bedetocht. Toen katholiek Amsterdam in 1881 de Omgang begon, had het ook het karakter van een verzetsdaad; 'wij katholieken mogen dan wel geen processie houden, maar een waardige stille gebedstocht kunnen ze moeilijk verbieden'. Moderne stille tochten dragen ook een duidelijk karakter van verzet in zich, tegen allerlei vormen van geweld.