Op een nacht wordt Wladimir Ivansjin in zijn Moskouse flatje wakker door het geluid van een stem die hem zegt: 'Jij bent een messias.' Hij gelooft dat onmiddellijk. Zijn vrouw kan Wladimir's transformatie niet aan, verklaart hem voor gek en verlaat hem. In Moskou, waar na de roemloze ondergang van de communistische heilstaat iedereen alleen maar wil feesten en zo snel mogelijk rijk wil worden, zit er niemand op een nieuwe messias te wachten.
Daarom besluit Wladimir, samen met zijn zoon Svjat, Moskou te verlaten. Na een zwerftocht over het immense Russische platteland komen ze terecht op een landtong bij een rivier waar ze al gauw de aandacht van de plaatselijke bevolking trekken. Het 'Vissersstrand' wordt een ontmoetingsplek waar rond het dagelijkse kampvuur vissers, intellectuelen, monniken, mannen en vrouwen, hun verlangens, pijn, dromen en gedachten met elkaar delen en luisteren naar de Stem, die zich via Wladimir openbaart.
Er ontstaat spontaan een nieuwe 'straatarme religie
zonder voorschriften, regels en rituelen'.
Maar naarmate de roem van de Stem toeneemt, groeit ook de tegenstand. Niet alleen de maffia, maar ook de abt van het nabijgelegen Transfiguratieklooster, die bang is voor concurrentie, en Wladimir's puberende zoon zorgen ervoor dat de leefgemeenschap steeds meer onder druk komt te staan.
Nog één Messias is een prachtig filosofisch en aandoenlijk verhaal dat zich afspeelt in het postcommunistische Rusland van de jaren negentig van de vorige eeuw, waar temidden van de algehele verwarring de mensen hun zekerheden en hun dromen zijn kwijtgeraakt en waar religieuze tradities geen antwoorden meer kunnen geven. Een land waar zomaar een messias kan verschijnen. Een messias die ook niet álle antwoorden paraat heeft.
Recensie(s)

Het verhaal speelt zich af in het post-communistische Rusland van de jaren '90 van de vorige eeuw, toen er een grote behoefte was aan nieuwe waarden. Een man wordt wakker gemaakt door de stem die aan hem zegt: “Je bent een Messias”. Hij ondergaat een transformatie die hem samen met zijn zoon vanuit Moskou naar een bos buiten Riazan brengt. Daar vestigen ze zich op een vissersstrand dat snel een ontmoetingsplek wordt voor verschillende mensen uit de buurt, waar ze hun gedachten met elkaar delen. Er wordt gebruik gemaakt van de ik-vorm, waardoor de lezer alle personages door de ogen van de hoofdpersoon ziet. Hij vertelt hoe hij zijn transformatie en zijn leven geleid door de stem, ervaart. Hij heeft geen antwoorden paraat, maar zoekt naar een soort universele religie, waardoor hij een eclecticus wordt genoemd. Spanning ontbreekt in het verhaal, en misschien als compensatie wordt gebruik gemaakt van de maffia en de abt van het nabijgelegen klooster als tegenstanders, maar het beeld hiervan blijft onscherp. Het einde is te abrupt, maar de ik-verteller beweert zelf “benieuwd naar het vervolg te zijn” en schrijft dat het “een verhaal zonder einde” is. Normale druk.

A.I. Priidak, M.Ed.
Op een nacht wordt Wladimir Ivansjin in zijn Moskouse flatje wakker door het geluid van een stem die hem zegt: 'Jij bent een messias.' Hij gelooft dat onmiddellijk. Zijn vrouw kan Wladimir's transformatie niet aan, verklaart hem voor gek en verlaat hem. In Moskou, waar na de roemloze ondergang van de communistische heilstaat iedereen alleen maar wil feesten en zo snel mogelijk rijk wil worden, zit er niemand op een nieuwe messias te wachten.
Daarom besluit Wladimir, samen met zijn zoon Svjat, Moskou te verlaten. Na een zwerftocht over het immense Russische platteland komen ze terecht op een landtong bij een rivier waar ze al gauw de aandacht van de plaatselijke bevolking trekken. Het 'Vissersstrand' wordt een ontmoetingsplek waar rond het dagelijkse kampvuur vissers, intellectuelen, monniken, mannen en vrouwen, hun verlangens, pijn, dromen en gedachten met elkaar delen en luisteren naar de Stem, die zich via Wladimir openbaart.
Er ontstaat spontaan een nieuwe 'straatarme religie
zonder voorschriften, regels en rituelen'.
Maar naarmate de roem van de Stem toeneemt, groeit ook de tegenstand. Niet alleen de maffia, maar ook de abt van het nabijgelegen Transfiguratieklooster, die bang is voor concurrentie, en Wladimir's puberende zoon zorgen ervoor dat de leefgemeenschap steeds meer onder druk komt te staan.
Nog één Messias is een prachtig filosofisch en aandoenlijk verhaal dat zich afspeelt in het postcommunistische Rusland van de jaren negentig van de vorige eeuw, waar temidden van de algehele verwarring de mensen hun zekerheden en hun dromen zijn kwijtgeraakt en waar religieuze tradities geen antwoorden meer kunnen geven. Een land waar zomaar een messias kan verschijnen. Een messias die ook niet álle antwoorden paraat heeft.


Het verhaal speelt zich af in het post-communistische Rusland van de jaren '90 van de vorige eeuw, toen er een grote behoefte was aan nieuwe waarden. Een man wordt wakker gemaakt door de stem die aan hem zegt: “Je bent een Messias”. Hij ondergaat een transformatie die hem samen met zijn zoon vanuit Moskou naar een bos buiten Riazan brengt. Daar vestigen ze zich op een vissersstrand dat snel een ontmoetingsplek wordt voor verschillende mensen uit de buurt, waar ze hun gedachten met elkaar delen. Er wordt gebruik gemaakt van de ik-vorm, waardoor de lezer alle personages door de ogen van de hoofdpersoon ziet. Hij vertelt hoe hij zijn transformatie en zijn leven geleid door de stem, ervaart. Hij heeft geen antwoorden paraat, maar zoekt naar een soort universele religie, waardoor hij een eclecticus wordt genoemd. Spanning ontbreekt in het verhaal, en misschien als compensatie wordt gebruik gemaakt van de maffia en de abt van het nabijgelegen klooster als tegenstanders, maar het beeld hiervan blijft onscherp. Het einde is te abrupt, maar de ik-verteller beweert zelf “benieuwd naar het vervolg te zij en schrijft dat het verhaal zonder einde