Nog meer dan de zee heeft de woestijn de mens altijd gefascineerd. Velen hebben de oneindigheid van dit wrede landschap met zijn tomeloze hitte overdag en de barre kou 's nachts als een uitdaging opgevat, maar ook als een omgeving om tot rust te komen. Nergens anders wordt men zo direct geconfronteerd met de natuur en met zichzelf. In Wind, zand en sterren zijn de mooiste teksten over de woestijn verzameld. Zij voeren de lezer mee in een andere wereld.
Recensie(s)

Het bindende element in deze bloemlezing met veertien verhalen van binnen- en buitenlandse auteurs is de woestijn. De meeste verhalen zijn zoektochten van de auteurs naar ruimte, stilte, schoonheid en zichzelf. Sommige zijn van reizigers van deze tijd, zoals Lieve Joris en Marcel Kurpershoek in het Midden-Oosten. De vrouwelijke auteurs van vroeger en nu zijn soms roekeloos en zoeken hun eigen grenzen. Enkelen komen dicht bij de essentie van de woestijn, zoals Karen Blixen in haar liefde voor Afrika en Marlo Morgan op trektocht met Aboriginals in Australie. De opgenomen fragmenten vormen niet altijd een afgerond geheel. Het fragment uit 'De Engelse patient' van Michael Ondaatje is bijvoorbeeld moeilijk te begrijpen voor wie de film niet heeft gezien. Overwegend goed geschreven verhalen van bekende auteurs; behalve de al genoemden zijn dat Robyn Davidson, Elias Canetti, Pascale Noa Bercovitch, Waris Dirie, Henno Martin, Isabelle Eberhardt, Nagieb Mahfoez en Beryl Markham. Het geel-oranjekleurig omslag roept een passende sfeer op.