Het jonge leven van Constant Wegman speelt zich af In en rond het café-hotel van zijn grootmoeder, een gelegenheid van twijfelachtige reputatie op de Amsterdamse Zeedijk. Om te overleven in de harde werkelijkheid van kroegen en bordelen creëert hij een eigen wereld, een veilige haven voor romantiek en dromen.
Dichter op de zeedijk is het tedere, opgewekte verhaal van een jeugd te midden van toegewijde alcoholisten, gevallen engelen, een onverschrokken grootmoeder én een zeventiende-eeuwse dichter. in deze semi-autobiografische roman wordt met hartstocht een portret geschilderd van een roemruchte buurt.
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
In deze roman van Van Beijnum (1954) wordt een beeld geschetst van een jeugd in de jaren '60 in de rosse buurt van Amsterdam. Hoofdpersoon is de twaalfjarige Constant, die ouderloos opgroeit in het café-hotel van zijn militante (met liefde getekende) grootmoeder. Inwijding in het leven vindt plaats door schilderachtige figuren in en om het café-hotel, zoals Ben, een oud en fantasierijk man, en Muis, de buffetjuffrouw op wie Constant verliefd is. Ook is er de schim van Vondel, met wie Constant, toch al beschikkend over een rijke fantasie, vermakelijke gesprekken voert. Het is een ruwe, maar overzichtelijke buurt waarin Constant opgroeit. Pas aan het einde van de roman doet de verloedering haar intrede. Deze 'semi-autobiografische roman' levert eerder een nostalgisch panorama van een jeugd op dan dat er sprake is van een dwingende verhaallijn