In het boekje 'Banaan voor gevorderden' - de sullige titel verhijst naar een eerder werk 'De banaan wordt bespreekbaar' - analyseren de schrijvers twee jaren van een poging tot Verantwoord, ONdernemend en Klantgericht werken in Groningen. Zij zien de impasse van dit moment, na het aanvankelijk enthousiasme onder ambtenaren, als een 'mislukking in het midden'; een vaker optredend fenomeen bij een cultuurverandering in een organisatie, aldus Zunderdorp en Pauka. Voor een definitieve verbetering is een vervolg nodig. 'Het Vervolg' is inmiddels in Groningen ingezet, een tweede inspanning om de bereikte resultaten te consolideren en uit te breiden. Maar is er wat bereikt in Groningen? Tom Pauka vat het antwoord als volgt samen: hier wel en daar niet. Zunderdorp schrijft dat, vooral door de inzet van enkele topambtenaren, enkele diensten sterk hebben ge- VONKt. Hij maakt binnen het college van B en W en de ambtenarentop onderscheid tussen enthousiaste VONKers en minder enthousiaste, zonder namen te noemen overigens. Pikant is een passage waar Zunderdorp de nutteloosheid van een VONK-project beschrijft als binnen het college van Burgemeester en Wethouders iemand niet meewerkt: 'Ook informele verdeeldheid binnen het college geeft de tegenstanders in de organisatie immers een legitimatie om dwars te liggen. Als collega's zich informeel - in woord of gebaar - distantiëren van bijvoorbeeld een breed criminaliteitspreventiebeleid, een positieve actiebeleid of een nieuwe huisstijl, dan is dit een aanmoediging om weerstanden die er binnen een organisatie altijd zullen bestaan om te zetten in passiviteit of zelfs tegenwerking'. Genoemde beleidsterreinen behoren vooral tot de portefeuille van burgemeester Jos Staatsen, die blijkbaar volgens Zunderdorp niet al te hard meeVONKt. Bij het begin van VONK regende het op sommige diensten ideëen van ambtenaren. Er werd, schrijven Zunderdorp en Pauka, naar ze geluisterd, en er werden verbeteringen aangebracht. Maar het enthousiasme ebde later in grote delen van de organisatie weg. Volgens Pauka is dit ten dele te wijten aan enkele topambtenaren die niet mee (kunnen) werken. Maar ook een starre bedrijfscultuur binnen de verschillende afdelingen speelt een belangrijke rol.