Taal speelt een essentiële rol bij de psychische ontwikkeling van kinderen. Het is het belangrijkste instrument om continuïteit in het leven aan te brengen. Psychische stoornissen zijn mede terug te voeren op een gebrekkig vermogen (met behulp van taal) het leven te organiseren en er continuïteit in aan te brengen. Hulpverlening is niet altijd succesvol. De erkenning van het talige karakter van bijvoorbeeld gezinsproblemen is voorwaarde voor succesvolle hulpverlening. Daarom wordt in dit boek gepleit voor een dialogische hulpverlening die ruimte biedt nieuwe betekenissen te genereren waarin de cliënt weer greep krijgt op zijn leven.

In de psychische ontwikkeling van kinderen speelt taal een essentiële rol. Taal is het instrument om gevoelens onder woorden te brengen en te communiceren met de omgeving. De dialoog is daartoe het geëigende hulpmiddel. Psychische stoornissen zijn nogal eens terug te voeren op het gebrekkig vermogen om met behulp van taal het leven te organiseren en continuïteit te geven. Dit boek gaat vooral in op de rol van taal in hulpverlening aan kinderen en ouders. In het eerste gedeelte van het boek staat de psychische ontwikkeling van kinderen centraal. Daarbij in het bijzonder veel aandacht voor de rol van de ouders. In het tweede deel wordt ingegaan op gezins- en opvoedingssituaties, waarin het niet goed gaat. In het bijzonder wordt daarbij de aandacht gericht op de kinderbescherming. Daarbij gaat het volgens de auteur om de inzet van constructief maatschappelijk werk en de reconstructie van situaties in gezinnen. Ook daarbinnen speelt de taal een bijzonder belangrijke rol. Het boek is gericht op werkers binnen de sector jeugdhulpverlening en zorg. Daarnaast kan het ook gebruikt worden in opleiding en nascholing. Het is geen eenvoudig boek, maar levert wel een bijdrage aan reflectie en overweging. De auteur is ontwikkelingspsycholoog en universitair hoofddocent te Utrecht.