Dit rapport is een weergave van een studie naar de uiteenlopende kansen en knelpunten voor plattelandsvernieuwing in de provincie Gelderland. Het uitgangspunt hierbij is de sociaal-economische versterking van het Gelderse platteland. Gezien het feit dat de agrarische sector nog steeds een van de belangrijkste peilers onder de plattelandseconomie is, richten we onze focus in eerste instantie op de versterking van de landbouw. Hierbij beperken we ons niet tot de strikte agrarische activiteiten: de sociaal-economische versterking van het platteland zal worden gedragen door een veelheid aan uiteenlopende economische activiteiten. De activiteiten op het agrarisch gezinsbedrijf vormen hiervoor vaak de basis en het startpunt.
De noodzaak tot een sociaal-economische versterking van het platteland wordt ingegeven door een aantal recente ontwikkelingen. In de eerste plaats heeft de landbouw te kampen met een sterk verslechterende verhouding tussen kosten en opbrengsten. Door dalende opbrengstprijzen en stijgende kosten - onder meer ten gevolge van het landbouw-milieubeleid - staan de inkomens op de agrarische bedrijven sterk onder druk. Er is als het ware sprake van een 'citroenpers'-situatie. Met het oog op de toekomst wordt gevreesd voor het voortbestaan van veel bedrijven. Dit zal ingrijpende gevolgen hebben voor het platteland. Nu al zijn er sterke tendensen van vergrijzing en - in een aantal gebieden - een reële bevolkingsafname. Het belang van de specifiéke aan het platteland gerelateerde economische activiteiten neemt af. Het platteland wordt meer en meer een uitloopgebied voor de stedelijke bevolking, die ook mede voor rust en ruimte naar het platteland trekt om te wonen. Verder zien we in bepaalde gebieden een tendens tot verstedelijking van het platteland, terwijl verder op grote schaal landbouwgrond uit productie wordt genomen of geëxtensiveerd in het kader van natuurontwikkeling.