De verwondering die iemand te beurt zou vallen als hij vanuit de hemel het heelal kon overzien zou weinig aangenaam zijn als er niemand was om de verwondering mee te delen. Dit inzicht van de Griek Archytas bracht Christiaan Huygens (1629-1695) tot zijn bewonderenswaardige Cosmotheoros, een fantasie waarin Christiaan het wetenschappelijke wereldbeeld van zijn tijd aanschouwelijk maakt door zijn broer Constantijn mee te nemen op een tocht naar de diepten van ons zonnestelsel.

Vincent Icke volgt in 'De ruimte van Christiaan Huygens' zijn grote held Huygens op zijn ontdekkingsreis door de ruimte. Met dezelfde aanstekelijke verwondering waarmee Christiaan zijn broer Constantijn onderhield gidst Icke op zijn beurt de hedendaagse lezer door het heelal en de uitzonderlijk creatieve geest van het genie Christiaan Huygens.

Iedereen kan een theorie over alles bedenken, schrijft Icke, dat is tamelijk makkelijk. Maar daarmee ben je er niet. Het lastige van wetenschap is niet het denken, maar het toetsen. Alle wetenschap begint met waarneming, wordt gestuurd door opmerkzaamheid, en krijgt vorm door vindingrijkheid. 'De ruimte van Christiaan Huygens' is een lofrede op de klare geest van de wetenschap.

"Reis mee naar Saturnus, naar de maan, en geniet van Huygens' geleerdheid en kunst, en onthoud zijn tijdloze lessen over oorlog en vrede."

Vincent Icke is vanwege de Stichting De Koepel de Willem de Graaffprijs 2010 toegekend als blijk van waardering voor de popularisering van de wetenschappelijke sterrenkunde.
(tekst website uitgever)