Vijf anonieme publicaties in één band. De ‘Physiologie van Den Haag’ staat op naam van dr. W.J.A. Jonckbloet (1817 - 1885), letterkundige in Den Haag, later hoogleraar te Deventer en te Groningen. Vanaf 1840 waren er te Parijs een groot aantal kleine boekjes gepubliceerd, die men “Physiologies” noemde: boekjes van ca. 150 pagina’s, waarin allerlei beroepen, typen en zaken uit het dagelijks leven - meestal in Parijs - hekelend en ironisch werden beschreven. Kennelijk besloot de in 1841met een eredoctoraat vereerde Jonckbloet om ook voor Den Haag een soortgelijk boekje te maken. Het bevat een humoristische en kritische beschrijving van stad en inwoners, waarin onder andere de loterijzaal, het Mauritshuis, de Akademie voor Beeldende Kunsten, sociëteiten en koffiehuizen, het theater, het Haagse Bos en Scheveningen aan de orde komen. In het hoofdstukje “Letterkundige (?) genootschappen” maakte hij ook zijn “eigen” Oefening kweekt kennis - waar hij erelid van was - belachelijk, tot grote woede van zijn medeleden. Het kwam net niet tot een royement. Het boekje maakte veel opgang en reeds in hetzelfde jaar verscheen er een tweede druk. Het ‘Achttiende hoofdstuk’ staat op naam van mr. H.P. Timmers Verhoeven of W.F.G.L. François en bevat kritiek op het werk van Jonckbloet. Het ‘Laatste hoofdstuk’ bevat felle kritiek op de ‘Physiologie’ van Jonckbloet en zou geschreven kunnen zijn door J.J.L. ten Kate, Van der Grijp, Beynen, S.J. van den Bergh of W.J. van Zeggelen. De ‘Buitenman’ zou E.W. van Dam van Isselt zijn, lid van de Tweede Kamer. Deze uit zich weer pro de ‘Physiologie’. De ‘Monsterhekelaar’ tenslotte is weer contra. De auteur hiervan zou weer de auteur van het ‘Laatste hoofdstuk’ zijn. Samen een bundeling van zeldzame geschriftjes, met name zeldzaam omdat Jonckbloet - na de ontvangen kritiek - geprobeerd zou hebben de nog onverkochte exemplaren op te kopen en te vernietigen. R0885