Nederlandse boeren en tuinders lezen gemiddeld drie tot vijf vakbladen en
besteden daar zo’n twee tot drie uur per week aan. De hoeveelheid vakbladen
per agrariër is nergens zo hoog als hier. Dat is volgens Aad Vernooij al
reden genoeg om aandacht te besteden aan de agrarische journalistiek. De
aanleiding om het boekje ‘Van clubblad tot vakblad’ te schrijven vond hij
in het vijftigjarig bestaan van de Nederlandse Vereniging voor Land- en
Tuinbouwjournalistiek (NVLJ). Het verklaart ook meteen de ondertitel van
het boek – ’50 jaar land- en tuinbouwjournalistiek’ – want drie
landbouwbladen zijn er eigenlijk al sinds het begin van de vorige eeuw:
Landbouwblad (1885), Land & Vee (1894) en Boerderij (1910).
Vernooij rekent vakbladen tot de ‘arme tak’ van de media. De
landbouwjournalistiek kent weliswaar zo’n veertig bladen, enkele honderden
journalisten en een geschatte jaarlijkse omzet van ongeveer 75 miljoen
euro. Toch is hem geen enkele serieuze studie naar de rol en betekenis van
de agrarische vakbladen bekend. Hij kan eigenlijk alleen verwijzen naar het
proefschrift ‘Boer en Landbouwvoorlichting’ uit 1963 van de latere
Wageningse hoogleraar voorlichtingskunde prof. Anne van den Ban. Daarnaast
is er nog een beperkt aantal scripties van Wageningse studenten, maar daar
blijft het dan ook bij. Vernooij baseert zijn boek daarom voornamelijk op
interviews met landbouwjournalisten. Deze persoonlijke getuigenissen maken
het ruim honderd pagina’s telende boekje verrassend goed leesbaar.
In het voorwoord waarschuwt Vernooij de lezer dat het boek ‘geen
diepgaande, wetenschappelijke studie over de naoorlogse landbouwpers’ is.
Het beschrijft vooral in grote lijnen de ontwikkeling van een drietal
toonaangevende landbouwbladen: Boerderij, Oogst en Agrarisch Dagblad.
Lijfbladen die je de Libelle, Margriet en Telegraaf van de Nederlandse boer
zou kunnen noemen. De geschiedenis van deze bladen is, volgens Vernooij,
exemplarisch voor de gehele geschiedenis van de landbouwpers. Voor de
volledigheid is er nog wel het hoofdstuk ‘Van Aardappelwereld tot
Zuivelzicht’, met een overzicht en beknopte schets van vrijwel alle
agrarische vakbladen. Dit geeft het boekje een extra, encyclopedische
waarde.