Het is te gek voor woorden dat een stad als Amsterdam in weelde baadt, maar onherbergzaam is voor de vrije vogels die dak- en thuisloos zijn. Vooral is het ten hemel schreiend dat veel mensen met psychische problemen bij nacht en ontij in de open lucht moeten slapen, terwijl er vele hulpinstellingen zijn. Deze ongerijmdheid brengt een initiatiefgroep van Amsterdammers er toe het project VRIJE VOGELS te starten.
Het begint in februari 1999 met drie avonden voorlichting, scholing en discussie in de Mozes en Aaronkerk om nieuwe vrijwilligers te werven voor bestaande instellingen en voor nieuwe laagdrempelige en kleinschalige onderkomens voor dak- en thuislozen. Enkele honderden ‘vrije vogels' van velerlei snit komen er op af. Het is verheugend dat onder hen veel zwervers zijn. die hun mond roeren in pittige discussies onder leiding van Jan Ruijter, coördinator van het Mozeshuis. En ook in soms navrante, vaak poëtische teksten, die ontstaan in hun eigen schrijfclub Kantlijn.
Het is uniek dat zij schouder aan schouder met de top van Amsterdam in de personen van burgemeester Schelto Patijn, wethouder Zorg Guusje ter Horst en hoofdcommissaris van politic Jelle Kuipers een eigentijdse problematiek over het voetlicht brengen die niet meer van deze tijd zou moeten zijn. Veel anderen, onderzoekers, ambtenaren, politiemensen, professionele hulpverleners, vrijwilligers en gewone burgers, mengen zich in het debat over dilemma’s en oplossingen. In dit boek wordt uitvoerig verslag gedaan van deze avonden en van het eerste vervolg.
Bekende Nederlanders als conferencier-schrijver Freek de Jonge en bis- schop M. Muskens van Breda tonen op eigen wijze - de eerste als sponsor en columnist, de tweede door een etmaal als zwerver door Amsterdam te dwalen en onder de blote hemel te slapen - hun betrokkenheid met de wereld van de dak- en thuislozen. Daarom komen zij in dit boek ook aan het woord.
Deze uitgave is een co-productie van dabar-luyten en het Mozeshuis.