Het verbijsterende verhaal van Aum, de sekte van de Absolute Waarheid: een disiger-drug slikkend leger van newage fanatici, gewapend met zenuwgas en biologische wapens, verzameld rond een blinde waanzinnig. Shoko Ashara leerde acupunctuur op een klein schooltje in zijn geboortestreek en begon daarna een medicijnenwinketje in de buitenwijken van Tokio. In 1987 richtte hij de sekte van Aum op, met het doel het Aum-koninkrijk te stichten. In de gestresste Japanse maatschappij groeide de sekte binnen enkele jaren uit tot een organisatie met tienduizenden leden en een kapitaal van over de 1,25 miljard dollar. Het verontrustende is dat de leden intelligente, vaak zelfs briljante, vaak zelfs briljante, jonge wetenschappers zijn. 'De atoombom van de armen', zoals het door de nazi's ontwikkelde gifgas sarin ook wel wordt genoemt genoemd, werd in de eigen geavanceerde laboratoria ontwikkeld. Het was een van de middelen om de Japanse maatschappij te vernietigen. De aanslag op de Tokiose metro
Recensie(s)

Het verhaal van Aum, de sekte van de Absolute Waarheid die in maart 1995 verantwoordelijk was voor de gifgasaanval in de metro van Tokio. Twaalf reizigers vonden hierbij de dood en 5.500 werden in ziekenhuizen opgenomen. Het boek brengt de wereldwijde aanhang van Aum in kaart en verhaalt hoe zij zich gereedmaakten voor de vermeende ondergang van de wereld. De sekte bewapende zich - eerst uit angst voor de buitenwereld, later om die wereld aan te vallen - met biologische en chemische wapens en probeerde, volgens de auteurs, zelfs op een bepaald moment een atoombom te fabriceren. Aum rekruteerde veel aanhang onder studenten en toonde hoe makkelijk het is voor talentvolle chemici om biochemische wapens te ontwikkelen. Het boek wijst op overtuigende wijze op het gevaar dat dit hedendaags terrorisme voor de wereldvrede kan zijn. De journalistieke aanpak van de auteurs is echter weinig succesvol in het verklaren van (de aanhang van) Shoko Asahara, de leider van de sekte. Benamingen voor Asahara als 'boerenkinkel' en 'rotzak' en beschrijvingen als '... volgelingen luisteren naar opgenomen geneuzel ...' doen het boek schade. Bevat register, korte biografiën en zwart-witfoto's van de hoofdrolspelers.