en en beschrijven van verschijningen in zijn literaire biotoop, die hij met lichte roddelzucht, een groot gevoel voor stijl en een sterk ontwikkeld inzicht in de menselijke natuur benadert. In Ik heb nu weer de tijd is W.F. Hermans zijn belangrijkste onderwerp.
CRXMan brieven, in de jaren '40 tot '45 geschreven aan vrienden en kinderen, spreken een taal die ons Werkman doet kennen als een waar kunstenaar, vol van zijn werk, vol ideeën en plannen, gedreven en volhardend bescheiden en toch zelfverzekerd, hartstochtelijk openstaand voor alles wat schoon en waarachtig is.

Hij zelf zal nooit hebben kunnen denken dat zijn brieven, bijna een kwart eeuw na zijn dood, in druk zouden verschijnen, als postuum eerbetoon, óók aan de schrijver die in Werkman leefde.
Recensie(s)

Brieven in oorlogstijd van de internationaal bekende Groningse beeldende typografische kunstenaar Werkman aan zijn vrienden ds. Henkels, dr. Zuithoff, Paul Guermonprez, Sandberg e.a. Werkman is op 10 april 1945 op het Mandeveld bij Bakkeveen door de S.D. vermoord, vermoedelijk als wraak op zijn illegaal drukwerk waarin hij via zijn beroemd geworden uitgaven voor "de Blauwe Schuit" als niet-jood gestalte gaf aan de joodse geest. Door de hoge frekwentie van deze korrespondentie is het bijna een dagboek. Werkman komt er als mens en als kunstenaar en als vrijheidsstrijder duidelijk uit naar voren. Ook al bestaat deze bundel slechts uit fragmenten, het boek laat zich als een meeslepend verhaal uit onze donkerste oorlogsjaren lezen.
(Biblion recensie, Drs. L. van den Ham.)