Een van de taken die filosofen zichzelf telkens gesteld hebben, is het peilen van de eigen cultuur. 0,ok Johan van der Hoeven, filosoof aan de Vrije Universiteit, heeft deze taak herhaaldelijk op zich genomen. In het eerste deel van dit boek peilt hij de moderne tijd- en werkelijkheidsbeleving, alsmede het moderne mensbeeld. Daarbij komt ook het verlies van het besef van transcendentie heel nadrukkelijk ter sprake. Van der Hoeven beschrijft dit verlies tegen de achtergrond van het bijbelse woestijn-motief.
In het tweede deel van dit boek gaat het om de vraag naar de vitaliteit en actualiteit van de reformatorische wijsbegeerte. Is deze in staat om in de 'woestijn' van de moderne cultuur de broodnodige oriëntatie te bieden?
Het derde deel bevat filosofische reflecties op resp. wetenschap, vrijheid en tijd. Gepoogd wordt deze onderwerpen niet alleen zakelijk te analyseren, maar ze ook te bezien in het licht van de bijbelse werkelijkheidsbeleving.
In het laatste deel van dit boek onderzoekt Van der Hoeven de betekenis van de notie 'ontmoeting', zoals die met name door Joodse denkers als Rosenzweig en Buber in het centrum van de wijsgerige aandacht is geplaatst. Hij betoogt daarin tevens dat het Joodse denken in verschillende opzichten door de christelijke filosofie als een bondgenoot dient te worden benaderd.
Dit boek verschijnt mede ter gelegenheid van de 60ste verjaardag van de auteur.