Midden in de oorlog, toen Rita Verschuur bijna acht jaar oud was, verliet haarmoeder haar en haar vader voor 'eenmeneer van de tennisclub'. Deze affaire liep al snel op niets uit,maar haar moeder bleef een onafhankelijk leven leiden waarinmannen een prominente rolspeelden. Ze trad ook nog twee keer in het huwelijk. Ruim65 jaar later, tijdens de crematie van de moeder, herdenkt de dochter haar als een vrouw die haar eigen weg ging en ze noemt haar dapper. Twee weken latermoet de dochter tot haar eigen ontsteltenis constateren dat ze alle aanwezigen wel een rectificatie had willen sturen.Gelieve het woordje dapper te vervangen door laf. Want de moeder heeft een paar jaar voor haar dood haar dochter onterfd ten gunste van de zoon uit een later huwelijk.Zo heeft demoeder de dochter voor de tweede keer in de steek gelaten.Deze schokkende ontdekking zet voor de dochter hun levenslang toch almoeizame verhouding in een schril, nieuw licht. Vanuit een plotseling losgebroken woede daalt ze af in de herinneringen aan
haar kinderjaren, omdefinitief in het reine te komenmet haarmoeder.Wat bezielde deze levenslustige en later stekelige en hulpbehoevende vrouw? Wat klopt er van de verhalen over haar vorstelijke Indische afkomst? Had zij inderdaad prinsessenbloed? En vooral: waarom moest zij haar dochter tweemaal zo diep kwetsen? Rita Verschuur schreef een bijzonder en aangrijpend boek, dat tevens een treffend en fascinerend familieportret is.