- van Jan Waterink (1896-1966), die in 1926 was benoemd tot hoogleraar Pedagogiek aan de Vrije Universiteit. Waterink behoorde tot de eerste generatie pedagogen aan Nederlandse universiteiten. Van meet af aan presenteerde het instituut zich als een instelling die vanuit een wetenschappelijke invalshoek 'abnormale' kinderen onderzocht, observeerde en behandelde. Waterink had daarmee een primeur. Andere pedagogen en universiteiten zouden later zijn voorbeeld volgen.
Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen beschrijft 75 jaar geschiedenis van het PI. Dat gebeurt vanuit verschillende perspectieven, zoals de samenwerking met de universiteit, de wijze waarop het instituut zichzelf presenteerde, het wetenschappelijk onderzoek en de zorg die het bood. Bijzonder is de bijdrage van personen die een deel van hun jeugd hier doorbrachten of op de werkvloer werkzaam waren als groepsleider of onderwijzer. Het resultaat is een boek dat een bijdrage levert aan de geschiedschrijving van de psychologie, (ortho) pedagogiek en kinder- en jeugdpsychiatrie.
Door een fusie met De Argonaut, een vergelijkbare instelling in Amsterdam, ging het PI in 2004 op in De Bascule. Zijn 75-jarig bestaan heeft het PI daarom als organisatie niet kunnen vieren, maar de zorg die het driekwart eeuw bood gaat wel onverminderd voort.
Dr. Marjoke Rietveld-van Wingerden is historisch pedagoog en universitair docent pedagogiek aan de Vrije Universiteit.
Als auteurs werkten verder mee: D.J. Bakker, J. Dane, R. Dijkema, H. Heiner en W. Zijl.