Saïd is de zoon van een Nederlandse moeder en een Marokkaanse vader, een virtuoze ud-speler die vluchtte voor het vaderschap en terugkeerde naar Marokko. Op 21-jarige leeftijd besluit Saïd zijn vader te gaan zoeken. Een jeugdvriend vergezelt hem tijdens de reis, die in de medina van Fès begint en hen steeds dieper Marokko in brengt. Onderweg proberen ze hun verwaterde vriendschap nieuw leven in te blazen, maar ze blijken allebei veranderd te zijn en de seksuele verwarring zorgt voor onderhuidse spanningen.
De zoektocht voert Saïd steeds meer in de richting van ontgoocheling en in de armen van de islam, om uit te monden in een wanhoopsdaad die zijn weerga niet kent. In Harlekino komen de grote thema’s van ons onzekere tijdperk aan bod: de botsing der beschavingen en religies, ontheemding en migratie.


Recensie(s)

In deze volumineuze roman van Tessa de Loo (1946) is de hoofdpersoon de 21-jarige jongeman Said, een kind tussen twee vaderlanden. Verwekt en wel heel snel in de steek gelaten door een Marokkaanse vader, met een in relaties verzinkende vrouw als moeder, is hij op zoek naar afkomst en bestemming. Samen met een jeugdvriend, in wie zich een proces van verwestelijking voltrekt, onderneemt Said, die zich onverhoeds bekeert tot de islam, een queeste naar de vader. In een oude Volvo rijdt hij tot diep in Marokko, tot aan de Hoge Atlas toe. Harlekino, de nar die zich heeft losgezongen uit een steeds meer een eigen leven gaan leidend, imaginair jeugdspel, is een verwarrende tegenstem in het hoofd van Said. De vader - een vermaard bespeler van de ud (luit) - blijkt heel iemand anders dan Said verwachtte; de ontknoping is spectaculair en ontzettend. De ontwikkelingen zijn in deze roman wel eens abrupt, de uitgestrektheid kent zijn weerga niet, maar toch is dit boek, ondanks enkele gebreken, tot aan het einde toe onderhoudend.