Een spoorlijn, een trekvaart, een dijk. Rechte strepen in een land vol grillige, buigende , kronkelende lijnen van wegen en rivieren, slibben en duinen. Zandwegen, vaarten, sporen en sloten waaieren uit bij talloze dorpen en steden. Wie de kaarten uit 1868 ziet, wordt geraakt door de schoonheid van het landschap. Wat opvalt is de ruimte, de beslotenheid van dorpen en steden, de natuur die in veel gebieden nog vrij spel heeft. Met grote precisie hebben lithografen de meest dunne lijntjes op de kaart getekend, of het nu om de hoofdstraten van Amsterdam gaat, de sloten rond Vinkeveen of de zandplaten bij Terschelling. Voor wie terug wil in de tijd of voor wie wil genieten van het vakmanschap van lithograaf en drukker, en van de huidige cartografie, is deze dubbelatlas samengesteld. Deze geeft naast de kaarten van de oude Topographische Atlas van 1868, de kaarten van de Smulderskompas-cartografie met het Nederland van nu. De dubbelatlas biedt een verrassende ontdekkingstocht naar de cartografie en het Nederland van de negentiende eeuw. //

Recensie(s) :
Boekwerk met twee atlassen van Nederland, 1:200.000: een met de situatie uit 1868 en een met de situatie uit het begin van de eenentwintigste eeuw, maar weergegeven in de stijl van begin twintigste eeuw, dit om de kaarten, die steeds tegenover elkaar kunnen worden opengeslagen, makkelijker te kunnen vergelijken. Men kan zo fraai de ontwikkelingen in het fysische en sociale landschap bekijken. Met een tekstgedeelte over de ontwikkelingen op het gebied van de kartografie, het toerisme en de toeristenkaarten tussen 1868 en nu