De hoofdpersoon van de laatste roman die Reve schreef, is dre schichtige landmeter en vrijetijdsschilder Raphaël Wessel, een man die afgelegen woont, omdat hij zondige verlangens heeft: Geilheid, alias de drift van het bloed, dat was iets dat altijd, dag en nacht, in Wessel gewoond had en hem waarschijnlijk nooit zoude verlaten. Vervallen huizen, treinen, verre schepen, spoorbomen, vrome huisdieren, kruisbeelden, ontstoken straatlantarens, wolken, de Maan, aandachtige muziek, matrozen, luchthelden en luchtballonnen, het horen van het volkslied, en de begrafenis van een geliefde vorst of vorstin: dit alles deed zijn manlijk deel zich verheffen. Waarom? Omdat het geordende droefheid was?

Recensie(s)

Een nieuwe roman van Gerard Reve is een gebeurtenis. Zoals zo vaak hebben vele critici weer met reserve van het boek kennis genomen. Reves boeken worden meestal retrospectief tot meesterwerken uitgeroepen. Dit verhaal over de landmeter en amateur-schilder Ralfje Wessel speelt ongeveer in de jaren vijftig. De hoofdfiguur koopt een landgoed met een geheimzinnige kazemat, hij raakt geïntrigeerd door een geschramde jongen en hij heeft diverse merkwaardige ontmoetingen. Een aanvankelijk nauwelijks opgemerkt collegaatje van kantoor ontpopt zich tot een hoofdprijs in de liefdesloterij. Uiteraard bevat het boek vele rêverieën van de hoofdfiguur. Reve toont in deze roman weer zijn technische meesterschap: met vaste hand bouwt hij de spanning op en er valt weer veel te genieten van zijn onnavolgbare stijl, gekruid met humor en ironie. Groen-blauw letteromslag. Vooraangeboden op a.i. 98-14-284-4.