Inge Westra ontwikkelde een nieuwe proefdierbesparende methode voor onderzoek naar leverfibrose. Als haar model opgenomen wordt in onderzoek naar fibrose en in studies van nieuw te ontwikkelen anti-fibrotische middelen, zal dat kunnen leiden tot een aanzienlijke reductie in het gebruik van dierexperimenten bij het testen van deze geneesmiddelen en hopelijk ook tot de ontwikkeling van effectieve geneesmiddelen en een meer betrouwbare voorspelling van de effecten van die geneesmiddelen bij de mens.

Leverfibrose is een ernstige ziekte waarbij buitensporig veel extracellulaire matrixeiwitten worden geproduceerd, vaak ontstaan door chronische schade. Uiteindelijk leidt dit tot een verdere verslechtering van de functie van de lever. Op dit moment zijn er nog geen anti-fibrotische geneesmiddelen voor verkrijgbaar, waardoor patiënten met het eindstadium van leverfibrose, cirrose, alleen behandeld kunnen worden met een levertransplantatie.

Westra maakt in haar onderzoek gebruik van ‘precies gesneden leverslices’, een ex vivo model waarin alle celtypes van de lever aanwezig zijn. Het doel was om leverslices van mensen- en rattenlevers te onderzoeken als model voor leverfibrose en voor het testen van anti-fibrotische geneesmiddelen.

De leverslices bleken een goed model om het mechanisme van het beginstadium en het eindstadium van fibrose te onderzoeken en de effectiviteit van geneesmiddelen te testen. Het blijkt dat tijdens de beginfase van leverfibrose andere mechanismes een rol spelen dan tijdens het eindstadium van fibrose in deze leverslices. Ook vond Westra een verschil in het mechanisme en de werking van anti-fibrotische geneesmiddelen in rattenleverslices en mensenleverslices, wat het geringe klinische succes van geneesmiddelen die wel effectief waren bij proefdieren kan verklaren.