Verenpikken is een vorm van afwijkend gedrag en komt bij legkippen
in alle houderijsystemen voor. Het ontstaat als de dieren door fouten
in de opfok, huisvesting of management onder stress komen te
staan en leidt op zijn beurt tot nog meer stress. Ook kannibalisme is
ongewenst gedrag dat slecht is voor het welzijn van de dieren.
Doorgaans wordt de schade door verenpikken en kannibalisme
beperkt door een deel van de snavel te verwijderen. Dit is niet alleen pijnlijk en
dieronwaardig, maar het is ook symptoombestrijding: zelfs in groepen gekapte
hennen kan de schade enorm zijn. Een Nederlands verbod op het snavelkappen van
loslopende kippen is uitgesteld tot 1 september 2006. In de toekomst zullen alle
leghennen in Nederland ongekapt en loslopend in grote groepen gehouden
moeten worden. De biologische kippenhouderij loopt vooruit op deze regelgeving.
Volgens het biologische gedachtegoed moeten kippen zodanig gehouden worden,
dat ze hun natuurlijk gedrag kunnen uiten en er geen reden is voor stress,
waardoor verenpikken niet ontstaat. Snavelkappen is verboden volgens de
E.U.-regelgeving voor biologische dierlijke productie.
Dit boek beschrijft hoe het houden van ongekapte hennen succesvol kan zijn. Het
vereist echter vakmanschap en voor de vakman of –vrouw vormt het verbod op
snavelkappen geen probleem maar een uitdaging.
Aan de hand van ervaringen van biologische pluimveehouders en wetenschappelijk
onderzoek wordt aangetoond hoe verenpikken in systemen met loslopende kippen
met uitloop voorkomen kan worden. Achtergronden van kippengedrag worden
uitgelegd en er worden richtlijnen en praktische tips voor de boerenpraktijk
gegeven. Aandacht wordt geschonken aan bijvoorbeeld de omstandigheden tijdens
de opfok, de inrichting van de stal en de uitloop. Verenpikken voorkomen kost tijd
en aandacht.
Doelgroep van deze publicatie zijn pluimveehouders, voorlichters, maar ook
onderzoekers, docenten en studenten uit het landbouwonderwijs.