Deze uitgave is een initiatief van de Stichting Veteranendag Friesland. Zij heeft de Stenden Hogeschool te Leeuwarden uitgenodigd haar leerlingen interviews vast te doen leggen met inwoners van Friesland die voldoen aan het criterium ‘veteraan’, dat officieel wordt omschreven als - ik parafraseer nu enigszins - een gewezen militair die het Koninkrijk heeft gediend onder oorlogs- of daarmee vergelijkbare omstandigheden, zoals bij vredesoperaties.


Zeven van de opgenomen interviews betreffen dienst onder wat oorlogsomstandig- heden kunnen worden genoemd: in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog (éénmaal), in het toenmalige Nederlands-Indië en in Nieuw-Guinea. De overige zijn te brengen onder de noemer ‘vredesoperaties’. Het lijkt me een wijs besluit van de redactie, de teksten exact zo weer te geven als deze door de ondervragers zijn ingeleverd. Dat komt de authenticiteit stellig ten goede en verhoogt daarmee hun waarde als bijdrage tot de sociale geschiedenis van de krijgsmacht. Soms levert het wel merkwaardige passages op als deze in het verslag van een interview met een Nieuw-Guinea-veteraan: “Na ruim 3 jaar op school te hebben gezeten om opgeleid te worden tot jongste officier…” (51). Bedoeld wordt uiteraard dat de betrokkene de opleiding tot zeeofficier aan het Koninklijk Instituut voor de Marine gevolgd heeft. Waar dit boekje mede bedoeld is als hulpmiddel bij het onderwijs zou het wellicht verstandig zijn, passages van deze aard in een soort handleiding voor de docent nader toe te lichten.