Bijgevoegd een krantenartikel uit de Rotterdamse Courant van zaterdag 4 juni 1966 over Kossmann.

Daar waar het krantenartikel in het boek gelegen heeft is vergeling ontstaan. Verder een net boek.

Goed reisverhaal. Interessant omdat het natuurlijk geschreven is vanuit het perspectief dat de schrijver had in 1966.
In zijn eerste stuk, Proeve van vaderland;, brengt Kossmann verslag uit over een korte reis die hij door ons land in slecht weer heeft gemaakt (o.a. Rotterdam). Het tweede stuk, Proeve van buitenland;, is heel anders. Kossmann ging op reis in de verwachting dat hij een roman zou schrijven. Hij bezocht de griekse eilanden Kos, Rhodos en het prachtige Samos, stak over naar Turkije, zag Grieks-Romeinse oudheden in het westen van het Anatolische schiereiland, oostelijke romantiek en byzantijnse monumenten op de Anatolische hoogvlakte. De vele mensen, grieken en turken, die hij ontmoette vertelden hem over hun harde maar overzichtelijke problemen. Hoe schrijft men, geconfronteerd met zulke problematiek, een psychologische roman? Kossmann verhaalt hoe de romancier die hij had willen zijn de door hem bedachte personages bijna uit het oog verliest. In reislust en de smaak van groene kaas werd de reisbeschrijving verrijkt door poëtische, essayistische en autobiografische associaties. In dit nieuwe boek is een verrassend nieuwe variatie beproefd. Echt levende en verzonnen grieken, Turken en Nederlanders reiken elkaar de hand.