Dubbelliefde is een roman over seks en politiek. Een scholier bereidt zich voor op het toelatingsexamen van de toneelschool. Hij denkt dat hij iedereen kan spelen, iedereen kan zijn. Hij waant zich een dichter, wil zich door de schoonheid laten leiden en groots en meeslepend leven.Voor de toneelschool is zijn hartstocht te buitensporig, daar eist men distantie en vakmanschap - te veel emoties horen er niet thuis. Dan maar in Amsterdam studeren, waar de aankomende student wordt meegezogen door actievoerders, leerling-communisten en andere politieke straatventers. De gedemocratiseerde universiteit biedt geen houvast. Alles moet anders, het oproer kraait. De student wil een schuld inlossen: hij wil getuige zijn, deelnemen aan zijn tijd. Hij mag zijn ogen niet voor het onrecht sluiten, zoals destijds zijn ouders die slachtoffer werden van een oorlog waarvan ze niets begrepen. Opgejut door de roerige tijd, kotst hij op de burgerij; als hij zich tegen één ding verzet, is het wel het makke-schapenleven. Uit de rij en kont tegen de krib - stoere taal voor een jongen die zich door zijn vader heeft laten knechten. Onfatsoen en lust zoekt hij, de waarlijk vrije mens laat zich niet langer onderdrukken.Ook seksueel wenst hij zich te onderscheiden: alles mag in de jaren zeventig, maar juist deze tolerantie wil hij bruuskeren. In de erotiek kan hij iedereen zijn: man, vrouw, hoer en hoofse minnaar. Onze naamloze held sympathiseert met de zelfkant, zwelgt in zintuiglijke wanen en werkelijke avonturen, in een stad waar hij verslaving, vervuiling, armoe, misdaad en straf zoekt.Dubbelliefde is behalve een beklemmende roman, die diep graaft en de bodem van het bestaan verkent, ook een bitter vrolijk boek.