De Eva van Van Eyck, een levensechte vrouw, met een tastbare fluwelen huid. De fantasierijke surrealiteit van Jeroen Bosch en James Ensor. Het dagelijkse leven in Van den Vos Reynaerde en in het literaire werk van Nicolaes Beets en Louis Paul Boon. De zware figuren van Permeke en de constructies van Mondriaan. Wat hebben de kunstenaars van Noord en Zuid met elkaar gemeen? Niet alleen de Nederlandse taal, maar ook een scherpe waarneming en een precieze weergave van de realiteit verenigen hen. Ze hebben één culturele identiteit, midden in de Europese lappendeken van de culturen.\nIs er dan geen verschil tussen de Noord-Nederlandse kunst en het artistieke werk van Vlaanderen? Tot de 16de eeuw weinig. De eigen geschiedenis van Vlaanderen heeft echter een specifieke stempel gedrukt op haar culturele erfenis. Terwijl Johannes Vermeer de sobere getuige is van het intieme, calvinistische burgerleven, giet een extatische Rubens overweldigende levensvreugde over het doek. Terwijl in Nederland de moedertaal na de 17de eeuw een evidente luxe is, is het Nederlands in Vlaanderen bedreigd.\nEen en toch apart is een unieke synthese van beeldende kunst en architectuur van de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden. Nooit eerder zijn de lijnen van onze culturele ontwikkelingen zo duidelijk geschetst.\nDit boek brengt een kleurrijk beeld van vijf eeuwen artistieke eigenheid van de Nederlanden. Het is een indringend kijkboek: de lezer ziet met eigen ogen wat zo Vlaams is aan Jordaens en wat zo Hollands is aan Hals. De vele schitterende afbeeldingen zijn een essentiële ondersteuning van Ludo Beheydts intrigerende verhaal.