Tom Liekens ( 1977) maakt monumentale schilderijen en collages met een heel eigen beeldtaal. Een onderwerp dat steeds terugkomt in zijn werk is de natuur in haar kunstmatige vorm, zoals we die bijvoorbeeld kennen uit dierentuinen en natuurhistorische musea. Of de manier waarop landschappen en dieren werden voorgesteld doorheen de kunstgeschiedenis, in sprookjes of in films. Zijn werk is doorspekt van de kunst- en cultuurhistorische citaten. Hij bekleedt met zijn eigenzinnige werk een volstrekt unieke positie in de kunstwereld. Dit rijk geillustreerde boek, in samenwerking met De Vrienden van De Zwarte Panter, biedt een overzicht van zijn recente werken. Het bevat kritische teksten van kunsthistorici Frank Herreman en Katharina Van Cauteren en Tiki-archeoloog Sven Kirsten. Tom Liekens (? 1977) does monumental paintings and collages in a highly individual visual idiom. One subject that constantly recurs is nature in its artificial form, the way we see it in zoos and natural history museums. Or the way landscapes and animals have been portrayed in the course of art history, in fairytales and in films. His work is larded with references to art history and cultural history. His very specific work puts him in an entirely unique position in the art world. This richly illustrated book, published in association with the Friends of De Zwarte Panter, provides an overview of his most recent works. It also includes critical essays by art historians Frank Herreman and Katharina Van Cauteren and Tiki archaeologist ven Kirsten. Lust for Life verwijst naar de mythe van Vincent Van Gogh, de gekke maar geniale ?peintre maudit?, die een dankbare inspiratiebron bleek voor verschillende populaire media. De verstrengeling van mythevorming en massacultuur werd in de jaren dertig van vorige eeuw ingezet met de publicatie van Irving Stones biografische roman Lust for Life (1934) en de verfilming ervan in 1956 met Kirk Douglas in de hoofdrol. Het is deze film die de inspiratie vormde voor Liekens? schilderijen. Vooral de dramatische scene waarin de gekwelde Van Gogh tussen het koren zijn ?zogenaamde? laatste meesterwerk schildert, geplaagd door rondvliegende kraaien als metafoor voor zijn gevecht met demonen, bleef hangen. Dit pakkende filmmoment heeft natuurlijk weinig te maken met de historische realiteit. Zoals wel vaker bij Van Gogh neemt de mythe het over, en Liekens doet er nog een schepje boven op. Op zijn doek lijkt Van Gogh wel beland in The Birds van Alfred Hitchcock