Dit boek over de plaats van het bisschopsambt in een reformatorische kerk behandelt een uiterst actueel thema van het internationale oecumenische gesprek. Tegelijk levert het een prikkelende bijdrage aan het debat over de kerkorde van de Protestantse Kerk in Nederland.

Het eerste deel, Terreinverkenning, bevat een unieke historische beschrijving van de Nederlandse discussies over het kerkelijk ambt vanaf de tijd van de Reformatie tot heden, alsook van de resultaten van het oecumenisch debat over het bisschopsambt.

In het tweede deel, Noodzakelijke bezinning, komt een viertal vragen aan de orde: wat is het nut van bisschoppen? Is het bisschopsambt bijbels te verantwoorden? Zou de vroeg-christelijke kerk met haar bisschoppen model kunnen staan voor de kerk van de 21e eeuw? Zo ja, wat betekent dat dan voor de rol van de bisschop in een reformatorische kerk?

In het derde deel, Profilering, gaat de auteur op zoek naar het profiel van een bisschop. Daartoe analyseert hij diverse ordinatieliturgieën van anglicaanse en lutherse herkomst, met als ijkpunt die van de Verenigde Kerk van Zuid-India.

In een slotbeschouwing schetst hij een model van een episcopaal-synodale kerkorde, dat hij niet alleen meer in overeenstemming acht met de essentie van de reformatorische traditie dan de kerkorde van de Protestantse Kerk in Nederland, maar ook meer in de lijn van de ontwikkelingen in de oecumene en in de hedendaagse cultuur. Hij pleit er dan ook voor het bisschopsambt in te voeren.