Ruim dertig jaar na zijn dood komt de naam van George Ivanovitsj Gurdjieff (1866-1949) uit een achtergrond vol tegenstrijdigheden naar voren als een van de grote geestelijke meesters die in overgangstijden verschijnen in de geschiedenis van de mensheid. Gedreven door een scherp inzicht in de richting die door de hedendaagse beschaving is ingeslagen, stelde hij zich tot taak zijn tijdgenoten te confronteren met de noodzaak van innerlijke ontwikkeling waarom zij zich bewust zouden worden van de werkelijke betekenis van hun bestaan op aarde.
De in dit boek verzamelde aantekeningen hebben betrekking op enkele van de bijeenkomsten die vrijwel iedere avond rondom Gurdjieff plaatsvonden, onder welke omstandigheden en waar hij zich ook bevond.
De verslagen, die het grootste deel van dit boek vormen, worden voorafgegaan door drie andere teksten van verschillende aard. de eerste, ‘Flitsen van waarheid - tevens de oudste, daterend van 1915 -, is het verhaal van een Russische leerling over zijn eerste ontmoeting met Gurdjieff, in de omgeving van Moskou vóór de revolutie. De beide andere, respectievelijk van 1918 en 1924, zijn lezingen die door Gurdjieff werden gehouden voor een groter publiek.
De Aforismen waarmee het boek wordt besloten, dateren uit de tijd van de Prieuré. Zij waren daar opgetekend op het doek boven de muren van het study House in een speciaal ontworpen alfabet dat alleen door de leerlingen kon worden ontcijferd.