- herinneringen te boek stelt. Als ooggetuige doet de auteur verslag van het wel en wee van fameuze nationale en internationale boekenbedrijven: van Elsevier en Kluwer, maar ook van het tragische lot van Martinus Nijhoff N.V. - 'een van de mooiste boekenbedrijven van Europa'. Beroemde antiquariaten als de Librairie Thomas Scheler, Ludwig Rosenthal's Antiquariaat, maar ook bekende antiquaren zoals Max Elte, H.P. Kraus, Michel Bernstein, André Jammes, en geleerde verzamelaars waaronder Arnold Heertje, Robert Brécy, Boris Souvarine en Joseph de Corvaïa, treden voor het voetlicht.


De antiquaar Anton Gerits (1930) heeft zijn sporen verdiend in de internationale handel van het boek, eerst in loondienst bij Nijhoff en andere bekende antiquariaten, later als zelfstandige. Wie dit nogal deftig uitgevoerde boek leest, moet constateren dat het slordig geredigeerd is, het register veel omissies bevat, Gerits een opschepper en een filosoof van de koude grond is, maar dat Gerits tegelijkertijd onderhoudend en informatief is. Hoe kan dat? Voor memoires schrijvers (voor hun lezers vooral) is het alleen maar een voordeel als de ik-persoon zich graag wil etaleren; bovendien kan Gerits een verhaal met een kop en een staart vertellen. En wat dit boek misschien nog het alleraantrekkelijkst maakt: de schrijver wekt doorlopend de indruk dat hij zo'n plezier in het ophalen van herinneringen heeft, zeker waar het zijn triomfen als dichter, echtgenoot en vader betreft. Memoires van antiquaren zijn helaas zeldzaam en daarom is het moedig dat Gerits zo openhartig is over de beroepsgroep.