Het boek is verkleurd
Als jong meisje droomde Kuki Gallmann ervan om later in Afrika te wonen - niet zo'n vanzelfsprekende wens voor een kind dat opgroeide in de buurt van Venetië. En dat ideaal leek verder weg dan ooit toen zij ronde haar twintigste, vlak nadat haar huwelijk op een echtscheiding was uitgelopen, invalide werd door een auto-ongeluk. Maar met een enorme wilskracht slaagde zij erin weer te leren lopen, en in 197O vertrok zij met haar tweede man Paolo en het zoontje uit haar eerste huwelijk, Emanuele, naar Kenia.
Recensie(s)
Autobiografisch verhaal van een Italiaanse die in 1970 op een grote veeboerderij in de Keniaanse hooglanden gaat wonen. De eerste tegenslagen in haar leven heeft ze dan al achter de rug. Tien jaar later verongelukt haar man, enkele jaren daarna haar enige zoon uit haar eerste huwelijk. Ter nagedachtenis aan hen sticht ze de Gallmann Memorial Foundation ter bevordering van de harmonieuze coëxistentie van mens en milieu, tevens een uitleg van haar verbondenheid met de natuur en het wild van Afrika. 'Het enige echte kenmerk van ware liefde is onsterfelijkheid', schreef haar man haar in een brief die ze pas na zijn dood vond. Daarom moest ze haar verhaal vertellen: een aangrijpend verhaal van een vrouw met grote wilskracht die de gave heeft tot zien, voelen en overdragen. Vooral ontroerend is de verwoording van haar gevoelens na de dood van haar man en haar zoon. Op een wat lichtere toon geeft het boek ook een blik op het leven van een welgestelde blanke gemeenschap in Kenia, waar iedereen altijd even vriendelijk, meelevend en aardig schijnt te zijn. Gebonden editie met foto-omslag, normale druk