Teksten in Frans / Nederlands / Engels en Duits.

“Een nog jonge kunstenaar met een veelzijdig talent”... “Een duivelskunstenaar"... “Een gekke jongen die met bloemen schildert”... Dat schreven de kranten in de 50°' en 60°' jaren over Frits Vogel, alom gevierd om zijn creaties met levende bloemen.
Hij was een veel gevraagd tentoonstellingsarchitect en behaalde hoge internationale onderscheidingen.
“Hij heeft veel pijlen op zijn boog en schiet daar alle kanten mee op", schreef men in het begin van de jaren ’70.
Hij experimenteerde met kunstharsen en bereikte daar wonderlijke resultaten mee. Een jonge kunstenaar die niet te klagen had over succes.
En dan.... plotseling, verdwijnt Frits Vogel van het toneel. Na jarenlang aan de weg timmeren trekt hij zich terug in de prachtige natuur van Auvergne om, zoals hij het noemt, zich artistiek te gaan vernieuwen. Gelukkig voor ons duurt die artistieke afzondering niet al te lang en komt men hem weer op het spoor.
Nu is er allereerst de "schilder" Frits Vogel, schepper van oplichtende doeken, schilderijen die juichen door hun vreugdevolle kleuren... en dan is er ook de “beeldhouwer” Frits Vogel die het stugge, weerbarstige ijzer bewerkt en omtovert tot gracieuze, transparante sculpturen. Een groot kunstenaar, ongevoelig voor modieuze stromingen; een colorist met een eigen, zeer gepronoceerde stijl. Een eigentijds, maar tijdloos kunstenaar... een kunstenaar, die de zon in zijn doeken laat schijnen en het licht in feesttooi weet te kleden... "La lumière en fête!"