Deze roman in verhalen gaat over een man en eenvrouw en de grens tussen hen in. Soms wordt diegrens bepaald door een land, soms door de tijd,maar altijd door de geschiedenis. Nu eens is de grenseen ligusterhaag, dan een gietijzeren hek dat eenzomerse villa scheidt van het leven daarbuiten, danweer een herinnering die liefde onmogelijk maakt.In chronologische volgorde onthullen de verhalensteeds weer een andere episode uit het leven vanRosa van Esso. Naarmate de verhalen vorderen wordtduidelijk met welk onuitgesproken drama zij ooit isopgegroeid in de stilte van haar ouderlijk h
Recensie(s)
'Over de grens' bestaat uit zeven min of meer plotloze verhalen die fases behandelen uit het leven van Rosa, dochter van joodse ouders die '40-'45 overleefden en daar nadien over zwegen. Steeds komt er een grens voor: het gaat dan over een statenloze, een illegaal, een vreemdeling. Of het is de grens van het betamelijke: wanneer Rosa's oom haar voorlichting geeft of wanneer er alleen maar gedacht wordt aan overspel. Tegen het eind van het boek wordt duidelijk waarom Rosa's jong overleden vader haar nooit bij haar naam noemde: zijn vorige Rosa was als baby vergast. Haar bijna-geliefde Mees is eindeloos bezig een boek over afscheid te schrijven; ook hij loopt van Rosa weg. De schrijfster (1941), die eerder indruk maakte met 'Zomersonate' en 'Tweede Vader', heeft de haar eigen onderwerpen als jodenvervolging, de zoektocht naar de vader, ouders en hun geheimen of het verlies van geliefde, kind of man niet zozeer uitgediept als wel aangestipt. Dat Rosa heeft voorgeleefd gekregen dat men zich beter niet kan overgeven aan grote gevoelens, is wellicht haar grootste tragiek. Precieus van stijl, subtiel van verteltrant; aanbevolen voor literaire fijnproevers. Pocketeditie