Samenvatting
De joodse bruid is het indrukwekkende overlevingsverhaal van Edith Halm Beer. Deze joodse vrouw redde tijdens de Tweede Wereldoorlog haar leven door in het hart van Duitsland met een nazi-officier te trouwen. Edith Halm studeert rechten in Wenen wanneer Oostenrijk door de Duitsers wordt ingelijfd. Ze wordt vanuit het joodse getto naar een werkkamp in Duitsland gestuurd. Na maanden van onmenselijk zware arbeid kan Edith eindelijk weer naar huis. Maar in Wenen is de situatie voor de joden dramatisch verslechterd: haar eigen moeder is zojuist op transport gesteld naar een concentratiekamp in Oost-Europa. Uit angst om opgepakt te worden, besluit Edith niet terug te keren naar het getto. Ze verwijdert de davidster van haar kleren en zwerft ontheemd door de straten van Wenen. Met valse identiteitspapieren weet Edith uiteindelijk naar München te ontkomen. Daar ontmoet ze Werner Vetter, een nazi-officier die op slag verliefd op haar wordt en haar ten huwelijk vraagt. Ondanks het enorme gewetensconflict en de angst om haar grootste geheim - haar joodse identiteit - te moeten prijsgeven, beseft Edith dat dit aanzoek haar redding kan betekenen.
Dit meeslepende boek laat zien hoe ver overlevingsdrang gaat.- Kirkus Reviews
Hahns verhaal is van groot belang [...] een inspirerend voorbeeld van doorzettingsvermogen in tijden van de ergste tegenspoed. - Publisbers Weekly
Haar stem laat je niet los. - The Bookseller
Edith Halm Beer werd in 1914 in Wenen geboren en woont nu in Israël. Ze heeft haar echte en valse identiteitspapieren weten te bewaren, samen met haar oorlogsbrieven en vele foto's. Deze documenten zijn ondergebracht in het Holocaust Museum in Washington, DC, en zijn opgenomen in dit boek.Recensie(s)De joodse Edith Hahn werd in 1914 in Wenen geboren en studeerde daar rechten op het moment van de AnschluSS (12 maart 1938) van Oostenrijk bij Duitsland. Op 24 april 1941 werd ze naar een werkkamp in Duitsland gestuurd om op het land te werken. In oktober van dat jaar stuurde men haar door naar Aschersleben waar ze tewerk werd gesteld in een papierfabriek. Intussen bleef ze corresponderen met haar vriend Pepi Rosenfeld en haar moeder. Wanneer die een telegram stuurt dat ze binnenkort moet vertrekken, doet ze alle mogelijke moeite verlof te krijgen naar Wenen terug te gaan om haar nog een keer te zien. In de trein op weg naar huis haalt ze op het toilet de jodenster van haar jas. Als ze in Wenen aankomt blijkt haar moeder op 9 juni 1942 te zijn gedeporteerd. Om te ontsnappen aan de naziterreur neemt ze de identiteit van een vriendin aan en gaat terug naar Duitsland waar ze als verpleegster voor het Rode Kruis in een ziekenhuis gaat werken. Een Duitse kunstschilder, Hitler-adept, wordt verliefd op haar en in oktober 1943 trouwen ze, hoewel hij weet dat ze joods is. Een half jaar later bevalt ze van een dochter. In september 1944 wordt haar man opgeroepen voor de Wehrmacht; hij wordt krijgsgevangene gemaakt door de Russen en pas 2 jaar na afloop van de oorlog ziet ze hem weer.
(Biblion recensie, Redactie)