Samenvatting
De weduwe Sophie ervaart tegen wil en dank hoe onvoorstelbaar ingrijpend
de kracht van de liefde is. Een gevoelig en ontroerend portret.

Sophie Langham Hess is tachtig jaar. Verbitterd en in de mensen teleurgesteld zit ze in het huis van haar neef en zijn vrouw haar leven uit. Patrick en Rachel bieden haar onderdak en eten; in ruil daarvoor zullen zij haar enige erfgenamen zijn.
Sophie slijt haar dagen met vogels kijken en mijmeren � over mensen die ze heeft gekend, over haar huwelijk, over de dingen die zich in haar omgeving afspelen. Patrick vindt ze onuitstaanbaar. Zijn vrouw Rachel intrigeert haar, maar ze weigert zich emotioneel aan haar of aan wie dan ook te binden.
De gesprekken elders in het huis boeien haar echter meer dan ze wil toegeven. Luistervinkje spelen en zo af en toe een beetje spioneren acht ze niet beneden haar waardigheid. Na alles wat ze heeft meegemaakt, bezit ze in eigen ogen toch al niet veel waardigheid meer.
In het leven van Patrick en Rachel heeft zich lang geleden een tragedie voorgedaan � en sindsdien is ook hun wereld klein geworden. Zij besluiten daar verandering in te gaan brengen. Naarmate de horizon van hun bestaan steeds wijder wordt, raakt Sophie tegen wil en dank betrokken bij de levens van anderen en ontdekt ze dat ook haar eigen leven nog niet voorbij is.

[i]'Origineel gevoel voor humor en goed uitgewerkte karakters.
Een gedenkwaardige en inspirerende roman.' � PUBLISHERS WEEKLY[/i]


Jamie Langston Turner doceert de vakken Creatief schrijven en Literatuur aan een Amerikaanse universiteit; daarnaast is ze columnist. Ze heeft meerdere romans op haar naam staan.
Recensie(s)
De Amerikaanse auteur is universitair docent literatuur, creatief schrijven en columnist; zij heeft meer titels op haar naam staan. 'Wintervogels', de eerste in het Nederlands vertaalde roman, gaat over de 80-jarige weduwe Sophie. Zij is ingetrokken bij haar neef en nicht om haar laatste levensjaren bij hen door te brengen. Via mijmeringen blikt ze terug op haar leven, en de vele teleurstellingen die ze heeft gekend. Tevens becommentarieert ze cynisch het huishouden en levenswijze van haar verzorgers. Ook zij hebben verdriet en tegenslag ervaren. Naarmate hun horizon zich echter verbreedt door zich in te zetten voor de mensen in hun omgeving, krijgt ook Sophie's leven langzaam nieuwe inhoud. Subtiel brengt de auteur het christelijke geloof naar voren. Vanuit het perspectief van de 80-jarige Sophie wordt de lezer langzaam maar zeker het verhaal ingetrokken. Dialoog en beschrijvingen wisselen elkaar af; reele karakteropbouw. Ieder hoofdstuk begint met een fragment over wintervogels. Deze metafoor staat voor Sophie, die elke dag vanuit haar kamer de vogels buiten observeert en zichzelf erin herkent. Kleine druk.

J.E. Meindertsma