De succesvolle archeologisch onderzoeker is weer ter plekke en onthult:
Het raadsel van Nazca, het oudste. Meest indrukwekkende zoekplaatje in de geschiedenis van de mensheid, is bijna opgelost!

Met 150 sensationele, nooit eerder gepubliceerde kleuren foto's.


De auteur (1935), die inmiddels 20 titels op zijn naam heeft staan, is teleurgesteld omdat weinig academische wetenschappers zijn speculatieve onderzoek serieus namen. In 1995 nam hij duizenden kleurenfoto's (150 ervan staan in dit boek) van de Peruaanse hoogvlakten van Nazca en Palpa. Daar ligt, slechts zichtbaar vanuit een vliegtuig, een gigantisch geografisch prentenboek van bodemkerftekeningen (dieren- en vogelfiguren, gehelmde 'antenne'wezens en wezens met stralenkransen) alsmede een vaak onderling verbonden netwerk van lijnen en geometrische figuren plus 'pistes', waarvoor zelfs hele bergtoppen zijn afgevlakt. Onder de grond trof hij er een oeroud, kilometerslang stelsel van waterbuizen aan. Hij verwerpt helder alle bestaande theorieën (geen bezigheidstherapie voor Indianen, geen sterrenkundige atlas, geen sportcomplex, geen weefbanen). Ooit landden hier buitenaardse mijnbouwers die goud, zilver en ijzer dolven. Voor de Indianen waren dat goden die ter plaatste vereerd moesten worden met omhooggerichte tekens. Zij imiteerden een nog ouder, oorspronkelijk door de 'goden' aangelegd visueel aanvliegpatroon, dat ook door de auteur is gefotografeerd. Die man heeft vast gelijk.