Tjoela werd geboren in een inrichting voor geesteszieken. Haar moeder moest daarin opgenomen worden toen zij haar jongste zoon aan de Spaanse griep verloor. Dat was in 1918. Twaalf jaar later werd zij uit de inrichting ontslagen. Ze was toen niet meer dan een schaduw van de eens zo warm voelende, liefdevolle vrouw. Dit alles heeft een zware druk gelegd op Tjoela's jeugd. Haar moeders dood, enkele jaren voor het uitbreken van de oorlog, betekende een verlossing. Ook Tobias, haar neef, heeft een moeilijke jeugd doorgemaakt. Zijn moeder, zuster van Tjoela's moeder, is een excentrieke, heerzuchtige vrouw. Zij heeft haar man tot aan zijn dood getiranniseerd. Haar twee dochters en enige zoon hebben altijd voor haar moeten buigen. Toen bij het uitbreken van de oorlog haar pro-Duitse gezindheid bleek, werd het Tobias te machtig. Hij is het ouderlijk huis ontvlucht, heeft Engeland weten te bereiken en is daar oorlogsvlieger geworden. Wanneer kort na de bevrijding Tjoela's vader overlijdt raadt haar enige, veel oudere broer haar aan een gedeelte van 'De Monnikenhof', het familiebezit aan neef Tobias af te staan. Deze zal terugkomen om de ijzergieterij, die door zijn moeder aan de Duitsers werd overgedragen, weer op poten te zetten. Maar hij wil beslist niet meer met zijn moeder en zusters onder één dak wonen. Tjoela, die zich haar neef alleen maar herinnert als een slap, nerveus jongetje ziet het gevaar pas als Tobias haar met zijn charmes overrompelt ...