De helden van Ton van Reen behoren zonder uitzondering tot de kwetsbaren en de slachtoffers: eenzame kinderen, hoeren, landlopers, kermisgasten, zonderlingen. Dat zijn in zijn boeken niet allemaal heiligen, maar het zijn in elk geval mensen met gemengde gevoelens. Telkens opnieuw wordt een idylle van kinderlijkheid, spontane natuurlijkheid en poëzie ruw verscheurd door de botte boosheid van buiten.

In 1965 debuteerde Ton van Reen met zijn gedichtenbundel Voge!s. Vanaf dat jaar schreef Van Reen in totaal 32 luisterspelen voor de radio. Een jaar later verscheen zijn eerste roman: Geen oorlog. Zijn eerste kinderboek, de verhalenbundel De toverring en andere heksenverhalen, kwam in 1985 uit. Hij schreef meer dan vijftig boeken: romans, verhalen, reisverslagen, gedichten en jeugdboeken. Bekend zijn de vier jeugdboeken over de Bokkenrijders: Ontsnapt aan de galg (1986), Vurige ruiters (1989), De gesel van het zwarte goud (1992) en Het loon van de duivel (1994). Deze boeken zijn in 1994 verfilmd tot de televisieserie De Legende van de Bokkenrijders.

Zijn œuvre voor de volwassen lezer speelt zich af in Noord-Limburg, de streek waar Van Reen opgroeide. Zijn schildering van het naoorlogse dorpsleven en katholicisme is een equivalent van wat Jan Wolkers en Maarten 't Hart deden voor het strenge en bekrompen protestantisme van hun jeugd; bij Van Reen echter ontbreekt iedere rancune. Bekend zijn onder meer de romans Het winterjaar (1986), Roomse meisjes (1990), Brandende mannen (1997), Gevallen ster (1999), de novelle Thuiskomst (1988) en de verhalenbundel In het donkere zuiden (1988). Deze werken werden in 2005 opgenomen in de verzamelbundel Rijke levens. De laatste grote roman van Ton van Reen in dit genre is Gestolen jeugd (2001), een titel die verwijst naar de ervaringen van enkele jonge mensen gedurende de oorlogsjaren in Limburg en Duitsland. Ook schreef hij het boek Vlucht voor het vuur, dat in 1998 uitkwam.

Van Reen heeft ook non-fictie geschreven, waaronder Klein volk; leven en werken van de kabouter (2002), een verhandeling over kabouters zoals ze voorkomen in de oude streekfolklore van Oost-Brabant en het aangrenzende deel van Limburg.

In 1988 kreeg Van Reen de Halewijn-literatuurprijs van de stad Roermond voor zijn complete œuvre.