Tirana was tot begin 20e eeuw een klein levendig marktstadje tussen de bergen in een van de provincies van het Ottomaanse rijk met vele moskeeën. Na het uitroepen van de onafhankelijkheid in 1912 maakte de stad Balkanoorlogen en een bezetting door buitenlandse mogendheden in de Eerste Wereldoorlog mee. Pas in 1920 werd Tirana tot hoofdstad uitgeroepen. Door de grote invloed van Italië kreeg het stadje daarna een compleet nieuw centrum met brede boulevards en pleinen en grote regeringsgebouwen. Na de Tweede Wereldoorlog werd Albanië een rigide communistische dictatuur. Tirana was lang zeer geïsoleerd, kende geen autoverkeer en amper toeristen. Na 1991 heeft Tirana een enorme verandering ondergaan en in hoog tempo de achterstand ingehaald. Die snelle kapitalistische inhaalslag had ook nadelen: afbraak van collectieve voorzieningen, amper stadsplanning, projectontwikkelaars die heer en meester in de stad werden, anarchistisch en illegaal bouwen, gesteund door corrupte politici.

Stedentrip naar Tirana
Toch is Tirana ideaal voor een stedentrip. Tirana heeft geen oriëntaalse binnenstad meer maar wel een echt centrum: het Skanderbegplein, met een oude Ottomaanse moskee en een ruiterstandbeeld van de nationale held die tegen de Ottomanen vocht en prachtige kleurrijke Italiaanse panden. Lopen over de brede Martelaren van de Natie Boulevard, bekend van de 1 mei parades, is een les in Italiaanse, communistische en moderne architectuur. Er zijn veel goede wijnbars en restaurants, interessante musea en onthullende tentoonstellingen over het beladen communistische verleden in geheime bunkers uit de Hoxha tijd: BunkArt. Tirana ligt ook nog in een schitterende omgeving met bergen en meren en middeleeuwse kastelen. Het is gemakkelijk om trips in de directe omgeving te maken en interessante stadjes te bezoeken zoals Kruja, Durrës, Berat (Unesco stad) en Elbasan.