Samenvatting
De wereld keek verbaasd toe toen de grote toneelschrijver Arthur Miller en het 'domme blondje' Marilyn Monroe in 1956 met elkaar trouwden. Een verbintenis die vijf jaar zou duren en aanleiding gaf tot heel wat mythen en wilde verhalen, die nog versterkt werden door Marilyn Monroe's vroege dood in 1962 (een jaar na de scheiding).
Miller en Monroe leerden elkaar in 1951 kennen. Miller had als toneelschrijver naam gemaakt met o.a. Dood van een handelsreiziger, was afkomstig uit een kleinburgerlijk joods milieu, had op moedige wijze de vloer aangeveegd met de communistenjagers van McCarthy en had in vele zaken een vooruitziende blik. Monroe had haar kinderjaren bij pleegmoeders en in tehuizen doorgebracht, wilde mooi en beroemd zijn maar wilde bovenal naast de platinablonde filmster ook nog iemand anders zijn; wellicht Norma Jean, in elk geval zichzelf.
Ze trouwden op 29 juni 1956. Vol vertrouwen in zichzelf en in elkaar. 'Hope. Hope. Hope.' schreef Marilyn op de trouwfoto. En Miller liet in de trouwring graveren: 'Now is forever'. Maar al snel bleek hoe onverenigbaar dit mooie lijf en deze knappe kop waren. Miller begreep maar weinig van het kwetsbare en eenzame filmsterretje dat, in Millers woorden, 'het droevigste meisje van de wereld' werd. Privé-problemen werden via draaiboeken en scripts door Miller in de openbaarheid gebracht. Na de aanvankelijke overtuiging dat het hemelse geluk hun in de schoot was geworpen, kwam de ontnuchterende ontdekking dat God hen niet voor elkaar geschapen had.

Recensie(s)
In de reeks 'Legendarische liefdes' (waarin eerder een aflevering over John Lennon en Yoko Ono) gaat het ditmaal over het huwelijk van toneelschrijver Arthur Miller (1915) en filmster Marilyn Monroe (1926-1962). Het boek is opgedeeld in vier hoofdstukken: eerst een hoofdstuk over 'het begin van een liefde' (1951-1956), dan twee hoofdstukken over de levens van Miller en Monroe vóór hun ontmoeting, en tenslotte een hoofdstuk over de jaren van het huwelijk zelf (1956-1961). De auteur baseerde zich op achttien boeken over Monroe en zes boeken van Miller, waaronder zijn autobiografie. Toch heeft ze haar huiswerk niet bijster goed gemaakt. Zo eindigt het boek nogal abrupt na de scheiding, met de mededeling dat Monroe zich op 5 augustus 1962 doodsliep. 'De goden hebben haar te zeer liefgehad', luidt de slotzin. Maerker verzuimt te vermelden dat Arthur Miller verstek liet gaan op de begrafenis van zijn ex, ondanks het feit dat hij was uitgenodigd. Ondanks de bronvermelding achterin nergens noten in de tekst zelf. Geen index. Veel spellingsfouten. Dit boek voegt niets toe aan wat reeds bekend was over Miller en Monroe, maar biedt human interest voor wie gefascineerd is door deze onverwachte combinatie van liefdespartners. Met zw.w. foto's.
(Biblion recensie, Frank Jansen.)